Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Θέμης - ένας τυχερός τυφλούλης γατούλης


Χθες στο φόρουμ Mycat πέσαμε πάνω στην ιστορία του Θέμη, του τυφλού γατούλη από την Κρήτη. Μας συγκίνησε πολύ, ζητήσαμε φωτογραφίες από την καταπληκτική Κατερίνα που τον φρόντισε, και σας την παρουσιάζουμε εδώ.

"Πριν 7-8 μήνες μια γατούλα γέννησε στην αποθήκη του κυρίου που έμενε κάτω απ'το σπίτι μας 2 γατάκια από τα οποία δυστυχώς το ένα είχε κάποιο πρόβλημα με τα ματάκια του! Ήταν λίγο δύσκολο να το πλησιάσω γιατί δεν ήταν στο δικό μου χώρο αλλά με τον καιρό έβγαινε έξω και, αφού πια το είχε αφήσει η μαμά του, άρχισε δειλά-δειλά να έρχεται στο δικό μου κήπο όπου ταίζω τα γατάκια μου!
Με τον καιρό με φοβόταν λιγότερο κι όταν μπορούσα πλέον να το δω από κοντά παρατήρησα ότι είχε ένα μόνο ματάκι και το άλλο του είχε διογκωθεί κι είχε μονίμως καταρροή! Όταν πλέον ήταν ήμερο και μπορούσα να το πιάνω, τον πήγα στον κτηνίατρο που με ενημέρωσε ότι ήταν εντελώς τυφλό! Του έκανα θεραπεία για να σταματήσει εκεί η μόλυνση, τον στείρωσα και τώρα πια τον έχω στον κήπο μου με τα υπόλοιπα γατάκια μου (6-7, ζωή να χουν!!)και είναι τρισευτυχισμένος!!
Είναι πανέξυπνος, κυνηγάει σαν τρελός τα μπαλάκια από αλουμινόχαρτο που του φτιάχνω (για να κάνουν θόρυβο και να μπορέι να τα εντοπίζει) και γενικά παίζει συνέχεια!! Δυστυχώς τον έχω στον κήπο (του έχω φτιάξει δικό του χώρο-σπιτάκι με κρεβατάκι και που πηγαίνει και τρώει ξεχωριστά από τα άλλα γατάκια για να μην του τρώνε το φαγητό του!)γιατί δε μπορώ να τον πάρω κι αυτόν στο σπίτι (έχω ήδη έναν γατούλη που μένει μαζί μας -στειρωμένο, εμβολιασμένο κτλ-).
Αρχικά είχα πει το γιατρό αν μπορεί να μου βρει κάποιον που να τον αγαπάει και να τον θέλει τον έχει μέσα στο σπίτι για να είναι πιο ασφαλής αλλά μου είπε ότι είναι πολύ δύσκολο να βρω κάποιον! Αν δεν είναι κάποια ιδιαίτερη ράτσα πολύ σπάνια κάποιος ενδιαφέρεται, πόσο μάλλον όταν είναι τυφλό! Και, βλέποντας πώς φερόμουν σ'αυτό το γατάκι μου είπε επίσης ότι δε θα βρεθεί κανείς να το αγαπάει τόσο όσο εγώ...και είχε δίκιο!!
Επίσης, όταν πήρα τηλέφωνο σε μια φιλοζωική εταιρία (εδώ στο Ηράκλειο της Κρήτης) μου πρότειναν να του κάνω ευθανασία γιατί κανείς δε θα το ήθελε και μόνο του δεν θα κατάφερε να επιβιώσει!!! Όταν το είπα στο γιατρό δεν παραξενεύτηκε και μου είπε ότι πολλοί τελικά δεν είναι και τόσο ζωόφιλοι όσο θέλουν να δηλώνουν!!! Πραγματικά έπαθα σοκ με αυτή τους την απάντηση και απογοητεύτηκα γιατί πίστευα ότι αυτά τα σωματεία είναι η λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων και άρρωστων ζώων!! Όσο βλέπω το Θέμη μου (έτσι τον ονόμασα!!) να τρέχει χαρούμενος στον κήπο και να παίζει με τα άλλα γατάκια μου δε μπορώ να πιστέψω ότι η "συμβουλή" τους ήταν η ευθανασία και χαίρομαι πολύ που δεν τους άκουσα!!!"

Από εμάς ένα μεγάλο μπράβο στην Κατερίνα που βοήθησε τον μικρούλη Θέμη. Να είναι πάντα καλά και οι δυό τους.

3 σχόλια:

Vangelis είπε...

Διάβασε και εδώ να δείς πόσο ζωόφιλοι είμαστε εδώ στο Ηράκλειο.

Vangelis είπε...

ξέχασα το link:
http://www.280676.com/?p=242

adespotologio είπε...

Vag, έχοντας λίγο ζήσει την κατάσταση και "από μέσα" παρόλο που είμαστε εθλεοντικη ομάδα και οχι σωματείο, πρεπει να σου πω την αποψη μου.
Χωρις να εχω προσωπικη αποψη για το σωματειο που αναφέρεσαι, γενικα πρεπει να σου πω οτι τα περισσοτερα σωματεια ειναι 2-3 κακομοιρηδες που τρεχουν. Λεφτα πολυ λιγοι δημοι δινουν και οταν δινουν ειναι για πολυ συγκεκριμενα πραγματα.
Βασει του 3170 οι δημοι υποχρεουνται να κανουν στειρωσεις και απλες θεραπειες σε σκυλια. αυτο. Και ατυο το κανουν ελαχιστοι...
Και τι δωρεες και εισφορες νομιζεις οτι εχουν τα σωματεια; Φτανουν να καλυψουν τις αναγκες; Ολοι εχουν τεράστια χρεη σε κτηνιατρους και ειναι πνιγμένοι στα ζωα.
Δυστυχως στην ελλαδα γινεται χαμος απο αδεσποτα, το καταλαβαινεις και ο ιδιος. Αν δεν αποκτήσουν υπευθυνοτητα ολοι αυτοι που παρατανε το ζωο τους λες και ειναι σκουπιδι στο δρομο, δεν στειρωνουν το ζωο τους και πετανε τα μωρα στους καδους ή στην πορτα του καθε κακομοιρη φιλοζωου, φολιαζουν και κακοποιουν, δεν μπορει να μας σωσει κανενα σωματειο.