Και ενώ με μεγάλη χαρά περιμέναμε να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες υιοθεσίας της μικρής Δαφνούλας, δυστυχώς όλα πάγωσαν λόγω σοβαρών λόγων της υποψήφιας ανάδοχης οικογένειας.
Ετσι η ΔΑΦΝΟΥΛΑ ΨΑΧΝΕΙ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙ!
ΟΜΩΣ ΒΙΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΔΑΦΝΟΥΛΑ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 05/11.
ΜΕΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ με Ο,ΤΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ!!!!
ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΘΡΙΑΣΙΟΥ:
ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΘΟΥΝ
Όνομα «ΔΑΦΝΟΥΛΑ»(αρ.πρ.7),( sapt 198)
Ηλικία: Σήμερα περίπου 2-3 μηνών
Χρώμα: Ασπρο/μαύρο .
Τρίχωμα κοντούτσικο
ΙΣΤΟΡΙΚΟ:
Την άφησαν στο νοσοκομείο την μέρα που τη βρήκαμε!
Στο χώρο του ΘΡΙΑΣΙΟΥ όπου κινδυνεύει αφάνταστα από αυτοκίνητα & φόλες!
ΧAΡΑΚΤΗΡΑΣ:
Οπως όλα τα μωράκια. Χαρούμενο, ανέμελο, παιχνιδιάρικο, φαγανό!
Τρέχει σα σφαίρα γιατί το κυνηγάνε συνήθως τα σκυλιά – αλλά δεν την πειράζουν.Τη Δαφνούλα δεν την ενοχλούν όμως τα σκυλιά. Πιο πολύ την πειράζει όταν περνάει ο κόσμος και αδιαφορεί, ή της ρίχνει καμιά κλωτσίτσα στα κλεφτά. Ετσι ,έχει μάθει να κρύβεται καλά & να προσέχει τα νώτα της. Δεν την δελεάζεις εύκολα ούτε με λιχουδιές. Προσέχει! Εμείς την εντοπίσαμε στη τρίτη μας επίσκεψη στο νοσοκομείο!
Ιδανική για υιοθεσία και για οικογένεια με παιδάκια. Θα κάνουν μαζί σκανταλιές!
ΥΓΕΙΑ:
Εχει ήδη εμβολιαστεί & έχει αποπαρασιτωθεί
ΓΙΑ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ:
Χριστίνα Λόη, τηλ:6944860451, mail: saveileia2@yahoo.gr,
http://adespotathriasio.blogspot.com/
http://www.sapt.gr/
1 σχόλιο:
Γειά σας και πάλι...
Είμαι η Δαφνούλα και από ό,τι λέει η νονά μου, η Χριστίνα, ΕΧΩ ΑΣΤΡΟ.
Οταν ήμουν πολύ μικρή κάποιος κύριος με άφησε στο χώρο του Θριασιου Νοσοκομείου.
Εκεί ευτυχώς -επειδή ήμουν πολύ παιχνιδιάρια & γλυκούλα- έγινα αμέσως πάρα πολύ καλή φίλη με όλα τα σκυλάκια της περιοχής. Παίζαμε, γελάγαμε, τρέχαμε, τους δάγκωνα συνεχώς τα ποδαράκια (γιατί ήταν μεγάλα σκυλιά & πιο μεγάλα απο μένα). Πάντως με προστατεύανε και με προσέχανε πολύ οι μεγαλοσωμοι φίλοι μου.
Ο καιρός πέρασα και έκανα την πρώτη μου έξοδο. Βγήκα σε κάτι δρόμους που περνάγαν αυτ0κίνητα με τεράστιες ρόδες. Πολλές φορές κόντεψα να σκοτωθώ μέχρι που με είδε η νονά και οι φίλοι της και τρέξανε σα τρελοί, με πιάσανε & άρχισαν τις κουβέντες του τι θα απογίνω. Και μίλαγαν, και μίλαγαν, και φύσαγαν και ξεφύσαγαν.
Τότε εμφανίστηκε η πρώτη χαζομαμά μου, η Κατερινούλα. Με παίρνει σπίτι της αμέσως...
Και αρχίσαμε: πλύσιμο, βούρτσισμα, τάισμα
-ξανά πλύσιμο, -ξανά βούρτσισμα
-παιχνίδια, τρεχαλητά με τους δύο φίλους της (τους χνουδωτούς)
-εκπαίδευση συνεχή (έμαθα να περπατάω με λουράκι που μέχρι τότε ΔΕΝ ΤΟ
ΑΝΤΕΧΑ)
Αλλά το καλύτερο μου ήταν ο ύπνος: χουζούρι σε κουβερτούλες (και πολλές φορές πάνω στο κρεβάτι)...Η καλύτερη χαζομαμά του κόσμου που την αγαπάωωωω τρελλάαααα!
Επρεπε να φύγει όμως μακριά σε ταξίδι & έτσι πήγα στη δεύτερη χαζομαμά μου, τη Νιόβη...
Αλλά δε δυσκολεύτηκα καθόλου. Και αυτή την αγάπησα πολύ πολύ....
Και αρχίσαμε: παιχνίδια, τρεχαλητά, ψώνια, βόλτες, χουζούρια τρελά και πάλι
Και μετά απο πολλά χάδια και χουζούρια, τελικά βρήκα το μόνιμο σπιτάκι μου και το τελικό μου μπαμπά , το Γιώργο...Βλεπετε είμαι κορίτσι και μάλιστα πλέον μια δεσποινιδούλα πανέμορφη και του έκλεψα τη καρδιά... Τον ξετρέλανα απο τη πρώτη ματιά και τώρα θα ειμαστε αχώριστοι....
Σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ όλους: γιατί με αγαπήσατε, με προστατέψατε, με φροντίσατε & μου χαρίσατε μια αγκαλιά μεγάλη!!!
ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΟΜΩΣ!
Είναι ακόμα εκεί έξω και πεινάνε, και πονάνε!
Δεν χρειάζεται να τους πάρετε όλους στα σπίτια σας.
Τουλάχιστον ένα πιατάκι φαγητό, ένα βλέμμα, ένα χάδι.
Και όλα τα άλλα θα βρουν το δρόμο τους!
Τουλάχιστον μη τους χτυπάτε, μην τους πατάτε, μη τους ταιζετε φόλες.
Πονάνε, πονάνε πολύ!
Φιλάκια και καλύ τύχη σε όλους τους φίλους μου, τετράποδούς και δίποδους!!!
http://adespotathriasio.blogspot.com/2008/11/blog-post_19.html
Δημοσίευση σχολίου