Το Αδεσποτολόγιο στο Βερολίνο!

Στις 17/9 επισκεφτήκαμε το καταφύγιο της Tierschutzliga για αδέσποτες γατούλες που βρίσκεται στο Βερολίνο.

Η πρώτη μας γνωριμία με το καταφύγιο αυτό έγινε διαδικτυακά, μέσα από την περίπτωση του Αλέξανδρου, του αδέσποτου γατούλη που διαγνώσθηκε με FIV στην Θεσσαλονίκη. Η ιστορία του έχει παρουσιαστεί συνοπτικά στο mycat και αποτέλεσε μία από τις κινητήριες δυνάμεις που κατέληξαν στην δημιουργία της ομάδας μας. Εν συντομία, στάθηκε αδύνατο να βρεθεί σπίτι για το γατάκι αυτό στην Ελλάδα και σαν αποτέλεσμα, μέσω γνωστών της εθελόντριας που τον είχε αναλάβει στην Θεσσαλονίκη, τον δέχτηκαν στο καταφύγιο αυτό, όπου παρέμεινε για κάποιους μήνες μέχρι την υιοθεσία του. Τα έξοδα για το ταξίδι του καλύφθηκαν από πολλά μέλη του φόρουμ.

Έχοντας εντυπωσιαστεί βλέποντας φωτογραφίες των χώρων θελήσαμε μια και βρεθήκαμε στο Βερολίνο να το επισκεφτούμε και να γνωρίσουμε την υπεύθυνη, την καταπληκτική κυρία Golze. Μας υποδέχτηκε στην πόρτα μαζί με ένα ροντβάιλερ: «Σας αφήνω για λίγο με τα γατάκια, να πάω την μικρή βόλτα.»

Μείναμε λοιπόν να περιφερόμαστε σε ένα τεράστιο ισόγειο διαμέρισμα όπου ζουν αυτήν την στιγμή περίπου 70 γατούλες, όλες ενήλικες. Ήταν ώρα σιέστας και όλες μας κοίταζαν με νυσταγμένη περιέργεια μέσα από τις φωλίτσες τους σε κάθε πιθανό σημείο του χώρου.

Το πρώτο πράγμα που κάνει φοβερή εντύπωση είναι η απόλυτη καθαριότητα. Κανένα ίχνος κόκκου άμμου έξω από τις λεκανίτσες, κανένα ίχνος άσχημης οσμής!! Όπως μας είπε αργότερα η κυρία Γκόλζε αυτό είναι αποτέλεσμα καθημερινής δουλειάς δικής της, προσωπικού αλλά και εθελοντών.

Αλλά ας ασχοληθούμε λίγο με τους μικρούς φιλοξενούμενους του καταφυγίου. Όπως μας είπε η κυρία Γκόλζε, αν και φέτος λόγω οικονομικής ύφεσης δεν ήταν καλή χρονιά στις υιοθεσίες, τα περισσότερα ζωάκια υιοθετούνται μετά από ολιγόμηνη αναμονή στο καταφύγιο.

Όλα τα ζωάκια είναι πρώην αδέσποτα, τα περισσότερα από τη Γερμανία, αλλά και αρκετά από Ισπανία, καθώς συνεργάζεται με φιλοζωική οργάνωση εκεί που τους στέλνει συχνά ζωάκια.

-Μα, ρωτήσαμε, έχετε και εδώ αδέσποτα;

-Φυσικά! Δεν είναι πολλά αλλά έχουμε. Και όπως καταλαβαίνετε το χειμώνα που ο καιρός εδώ είναι άσχημος είναι δύσκολα τα πράγματα για αυτά. Στην γενική περίπτωση εφαρμόζουμε την πολιτική της στείρωσης και επανατοποθέτησης, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις φέρνουμε κάποια ζώα στο καταφύγιο για υιοθεσία. Και μην νομίζετε, παρόλο που κάποια είναι άγρια στην αρχή, όταν μας γνωρίσουν γίνονται πολύ χαδιάρικα και δεν θέλουν να γυρίσουν στο δρόμο. Ένα 2% βέβαια προτιμά να ζει στο δρόμο, οπότε και επιστρέφεται στην περιοχή του.

Το εντυπωσιακό είναι ότι αν θέλει κάποιος να υιοθετήσει ζωάκι, καταβάλει το αντίτιμο των 150 ευρώ! Και το ίδιο γίνεται και σε περίπτωση ζώων με αναπηρίες, τα οποία μάλιστα υιοθετούνται πολύ εύκολα στην Γερμανία. Το ίδιο έγινε στην περίπτωση του Αλέξανδρου. Είναι τραγική ειρωνεία αν αναλογιστούμε ότι στην χώρα μας και παρόλη την δημοσιότητα που πήρε το θέμα, δεν βρέθηκε κανείς για αυτόν.

-Μην νομίζετε, μας είπε η κυρία Γκόλζε, και εδώ υπάρχει προκατάληψη για την ασθένεια αυτή από κάποιους, παρόλο που τους εξηγούμε τι σημαίνει το FIV. Κάποια ζώα εδώ όπως βλέπετε είναι φορείς και παρόλα αυτά ζουν μαζί με τα υπόλοιπα χωρίς πρόβλημα. Και ο Αλέξανδρος πήγε σε σπίτι με άλλες δύο γατούλες εξάλλου. Αλλά όπως είναι γνωστό χαζοί υπάρχουν παντού.

Και τι γίνεται με τα ηλικιωμένα ζώα; Το ερώτημα μας προέκυψε θαυμάζοντας μια γατούλα 8 ετών, που έμοιαζε μάλλον με γατούλη («έτσι είναι οι θηλυκιές μας εδώ», μας είπε η κυρία Γκόλζε. «Οι περισσότερες είναι πιο μεγαλόσωμες και χοντροκέφαλες από τις δικές σας»).

-Κυρίως υιοθετούνται από ηλικιωμένους που χάνουν το σύντροφό τους και αναζητούν παρεούλα. Δυστυχώς η συγκεκριμένη λίγο μετά την υιοθεσία της από έναν παππού, είχε την ατυχία αυτός να πεθάνει. Και τα παιδιά του ήθελαν φυσικά το σπίτι του και την περιουσία του, αλλά όχι και αυτήν. Οπότε ήρθε πάλι κοντά μας και περιμένει για νέο σπίτι.

Με την κυρία Γκόλζε περάσαμε κάποιες ώρες μιλώντας για τα αδέσποτα στην Γερμανία, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα, για τα τεράστια βήματα που έγιναν στην Ισπανία τα τελευταία χρόνια, αλλά και για την κατάσταση στην Ελλάδα.

Αλλά για να μην μακρηγορούμε, ας κλείσουμε εδώ με την «μικρούλα» 24-χρονη (!) Έρντα. Πήρε το όνομά της από τον δρόμο στον οποίο ζούσε. Επειδή η περιοχή θα μετατρεπόταν σε εργοτάξιο για ένα νέο εμπορικό, μεταφέρθηκε στο καταφύγιο. Όπως μας είπε η κυρία Γκόλζε έχει διάφορα μικροπροβλήματα, κυρίως πόνους στα κόκαλα και δερματικά. Εμείς πάντως την είδαμε με άνεση να πηδάει πάνω στον πάγκο για να μας παρατηρήσει από κοντά.

-Είναι βέβαια λίγο στρίγγλα με τα υπόλοιπα, μας είπε η κυρία Γκόλζε.

Κατά την άποψή μας, σαν γηραιότερη έχει κάθε δικαίωμα να είναι. :-)