Ηλέκτρα, ή αλλιώς τα αποτελέσματα της ανεύθυνης φιλοζωίας

Το να πετάξουμε ένα ζωάκι που βρήκαμε ανήμπορο ή δεν μπορούμε πλέον να κρατήσουμε κάπου που ξέρουμε ότι φροντίζουν ζώα ήταν πάντα παραδοσιακά η λύση στην Ελλάδα.

Γιατι;

1. Γιατί το πρόβλημα των αδεσπότων είναι τεράστιο και δεν υπάρχουν κρατικές υποδομές που να λειτουργούν σε βαθμό που να μπορούν να αναλάβουν όλες τις περίπτώσεις τέτοιων ζώων.
2. Γιατί δεν θέλουμε σε καμιά περίπτωση να βάλουμε το χέρι στην τσέπη και να πάμε το ζώο στο γιατρό με δικά μας έξοδα, να σώσουμε ένα πλάσμα που μας χρειάζεται, ενώ μπορούμε καλύτερα να επενδύσουμε τα χρήματά μας στο να πιούμε καφέ, να πάμε ένα διήμερο ή να αγοράσουμε καινούριες μπότες με 250 ευρώ.
3. Γιατί θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να φιλοξενήσουμε το ζωάκι σπίτι μας, επειδή είναι βρώμικο, κουβαλάει αρρώστιες ή τέλος πάντων, έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε.

Έτσι λοιπόν ακολουθώντας τον έυκολο δρόμο, κάποιος έξυπνος πέταξε 2 μηνών γατάκι σε αποικία με 30-40 ζώα τουλάχιστον. Οικυρίες που φροντίζουν τα ζώα και κάθε εβδομάδα έχουν και ένα νέο περιστατικό εγκατάλειψης δεν μπορούσαν να περισυλλέξουν και αυτό. Αποτέλεσμα: Κάποιο από τα αρσενικά το χτύπησε και του τραυμάτισε το μάτι.

Το μάτι ήδη είναι χαμένο και η άποψη που έδωσε ο κτηνίατρος, από ότι μας είπαν, είναι ότι δεν μπορεί να χεριουργηθεί γιατί το ζώο ειναι πολύ μικρό. Παρόλα αυτά θα προσπαθήσουμε ώστε να πάει το ζώο και σε δεύτερο γιατρό.

Όποιος μπορεί να αναλάβει για λίγο χρόνο την φιλοξενία του θα βοηθήσει απίστευτα γιατί οι κυρίες που το έχουν αναλάβει έχουν ήδη πάρα πολλά ζώα, και ζώα άρρωστα σε θεραπεία και δεν είναι ο καλύτερος χώρος για ένα ταλαιπωρημένο μωρό...
Η μικρή μπορεί άνετα να φιλοξενηθεί σε ένα ευρύχωρο κλουβί με την άμμο της σε ένα προστατευμένο μέρος. Τα κτηνιατρικά έξοδα προσπαθούμε να τα καλύψουμε εμείς, παρόλα αυτά οποιαδήποτε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη.
Επικοινωνία με adespotakia@gmail.com 6938117816 ή 6983502701

Κλάρα και Μπου, δύο κυρίες με ειδικές ανάγκες

Κλάρα και Μπου...
Δύο πραγματικά επτάψυχες τυχερές ψιψίνες που είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε. Και οι δύο γλίτωσαν από λίγο τον θάνατο, και οι δύο είχαν την θέληση και την δύναμη να τα καταφέρουν, και οι δύο βρήκαν το δικό τους σπίτι.
Και φυσικά και οι δύο έκλεψαν την καρδιά μας...

Η Κλάρα έφτασε στα χέρια μας μια πραγματικά δύσκολη μέρα όπου προσπαθούσαμε να πιάσουμε γάτες στην περιοχή του Νέου Κόσμου για στείρωση. Ήταν ήδη αργά το βράδυ όταν έπρεπε να παραλάβουμε από μια κυρία που φροντίζει κάποιες γάτο-αποικίες στην περιοχή 3 γατούλες για στείρωση: «Έχω και αυτή τη γάτα. Την βρήκα χθες, μάλλον της επιτέθηκαν σκυλιά κι έχει μια πληγή στο λαιμό. Δείτε αν μπορεί να γίνει καλά αλλιώς της κάνετε ευθανασία.»
Εκείνη την ώρα σκέφτηκα: «Για ποια ευθανασία μιλάμε για μια πληγή στο λαιμό;» αλλά ήμουν αρκετά κουρασμένη και βιαζόμουν για να ανοίξω κουβέντα. Πήραμε τις γάτες και φύγαμε για την γιατρό όπου αφήσαμε τα ζώα ακριβώς την ώρα που έκλεινε. Ανέφερα την πληγή και μου είπε ότι θα εξέταζε το ζώο το επόμενο πρωί με την στείρωση.
Το επόμενο πρωί η γιατρός με πήρε ιδιαίτερα αναστατωμένη για να μου αναφέρει ότι το ζώο ήταν παράλυτο από το λαιμό και κάτω. Μιλώντας με την κυρία που το μάζεψε μου ανέφερε ότι έτσι το βρήκε πράγματι το ζώο.
Η ακτινογραφία δεν έδειξε κάποια βλάβη στην σπονδυλική στήλη, παρόλα αυτά αν κάποιο νεύρο ήταν πειραγμένο τα πράγματα δεν θα ήταν καθόλου αισιόδοξα. Το ζωάκι αρνούταν να φάει μόνο του και η γιατρός το τάισε με σύριγγα. Η άποψή της ήταν να περιμένουμε δέκα ημέρες και αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή να γίνει ευθανασία.
Στο διάστημα αυτό η γατούλα ονομάστηκε «γατί-αμπαζούρ». Βρισκόταν ολόκληρη την ημέρα ξαπλωμένη σε γατο-κρεβατάκι σε ήσυχο σημείο του κτηνιατρείου. Φυσικά δεν μετακινούταν μόνη της από εκεί. Κλάρα την ονόμασε πελάτισσα που ερχόταν καθημερινά για κάποια θεραπεία στον γάτο της. Την συμπάθησε πολύ και επέμενε ότι θα γίνει σύντομα καλά. Οι δέκα μέρες πέρασαν και η μόνη μικρή εξέλιξη ήταν ότι σε κάποιες περιπτώσεις η Κλάρα προσπαθούσε να συρθεί λίγο μόνη της, κουνώντας ελάχιστα τα πόδια. Τα πράγματα έδειχναν λιγάκι αισιόδοξα και το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι φαινόταν να έχει έλεγχο της κύστης της και του εντέρου μας έκαναν να αποφασίσουμε να της δώσουμε κι άλλο χρόνο.
Η Κλάρα άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει μόνη της πλευρό και να προσπαθεί να καθίσει πιο όρθια. Και πράγματι τα κατάφερε. Και ευτυχώς άρχισε να τρώει μόνη της. Αργά αλλά σταθερά λοιπόν η Κλάρα κατάφερε να σταθεί στα πόδια της! Μόνο το ένα μπροστινό της ποδαράκι απέφευγε να χρησιμοποιεί στο περπάτημα, παρόλο που το χρησιμοποιούσε όταν στεκόταν.
Σοβαροφανής και λίγο φοβισμένη, αλλά κατά βάθος γλυκιά και χαδιάρα, η λίγο χαζούλα Κλάρα είχε ήδη κερδίσει την καρδιά μας. Θα μεταφερόταν από το κτηνιατρείο σε χώρο φιλοξενίας γιατί ήταν ώρα να αρχίσει να κινείται κανονικά και να ασκείται ώστε να δυναμώσει το σώμα της.
Για τον σκοπό αυτό έπρεπε να της βρούμε και την κατάλληλη παρέα.
Και ποια καλύτερη από την Μπου;

Η Μπου είναι μια νεαρή ταρταρουγίτσα με πραγματικά αξιολάτρευτο χαρακτήρα.
Για αυτήν μου τηλεφώνησε κάποια κοπέλα ότι βρίσκεται άσχημα χτυπημένη σε έναν ακάλυπτο και αν μπορούμε να πάμε να την μαζέψουμε γιατί οι άνθρωποι που την τάιζαν δεν ήταν διατεθειμένοι να ασχοληθούν.
Έχοντας ήδη αντιμετωπίσει οικονομικά και συναισθηματικά άλλα 3 τουλάχιστον τέτοια περιστατικά σε μερικούς μήνες δεν άντεχα ακόμα ένα, παρόλα αυτά η ιδέα ενός ζώου που υποφέρει στο δρόμο αβοήθητο δεν είναι κάτι που μπορούσε να αντέξω στην συνείδησή μου.
Η συν-εθελόντρια Ρούλα (την οποία ευχαριστώ πολύ) πήγε εκεί με ταξί να αναζητήσει το ζωάκι. Κάπου εκεί εμφανίστηκε και η κυρία που το τάιζε η οποία τελικά, βλέποντας ότι η Ρούλα ήρθε με ταξί να το βοηθήσει την πήγε με το αμάξι της στο κτηνιατρείο. Συμφώνησε την τιμή που της είπε η κτηνίατρος για την νοσηλεία της Μπου και έφυγε.
Και στην δικιά της περίπτωση τα πράγματα δεν φαίνονταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Δεν μπορούσε να κινήσει καθόλου το πίσω μέρος τους σώματός της και επιπλέον ήταν έγκυος. Μόνο 6 μηνών έγκυος και παράλυτη!
Αυτό που πραγματικά μας εντυπωσίασε στο πλάσμα αυτό είναι ότι από την πρώτη στιγμή ήταν ευδιάθετο και ζητούσε χάδια και έκανε τουμπίτσες. Και στην περίπτωσή της η ακτινογραφία δεν έδειξε κάποια βλάβη στην σπονδυλική στήλη, οπότε και πάλι αποφασίσαμε να περιμένουμε, αφού είχε και κάποια μικρή αντίδραση στα πίσω πόδια.
Το δεκαήμερο πέρασε χωρίς καμιά ουσιαστική αλλαγή. Με ιδιαίτερα άσχημη ψυχολογία έθιξα το θέμα της ευθανασίας καθώς αυτό το ζώο δεν θα είχε κανένα μέλλον αν δεν άλλαζε η κατάστασή του. Και πάλι η κτηνίατρος με απέτρεψε και πρότεινε να δώσουμε στο ζώο μια ευκαιρία γιατί δεν είχε πρόβλημα ούτε με την ούρηση ούτε με την αφόδευση και ακόμα και αν έμενε ανάπηρο από τα πίσω πόδια θα μπορούσε να ζήσει μια σχετικά φυσιολογική ζωή. Αλλά, πάνω απ’ όλα, σε ένα ζώο τόσο ευδιάθετο και με όρεξη για ζωή, δεν μπορείς παρά να δώσεις μια ευκαιρία.
Η Μπου ξεκίνησε φυσιοθεραπείες και ταυτόχρονα προγραμματίστηκε και η στείρωσή της, καθώς ήταν ήδη σε σχετικά προχωρημένη εγκυμοσύνη.
Οι άνθρωποι που την έφεραν εμφανίστηκαν να την δουν, είπαν στην γιατρό ότι, εντάξει, θα δώσουν κάποια λεφτά, αλλά βασικά θα την αναλάβει το Αδεσποτολόγιο. Πάλι καλά που με ενημέρωσαν ότι θα αναλάβω τα έξοδα... Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα και κάτι καλύτερο από ανθρώπους που βλέπουν το ζωάκι που θεωρητικά τάιζαν τόσο καιρό να σέρνεται στο δρόμο και περιμένουν ήδη υπερ-φορτωμένους εθελοντές, χωρίς αυτοκίνητο, να έρθουν από την άλλη άκρη της Αθήνας να το μεταφέρουν στο γιατρό.
Η πικρία του ότι για μια ακόμα φορά είχα επωμιστεί έξοδα στα οποία θα δυσκολευόμουν να αντεπεξέλθω, μετριάστηκε από την μεγάλη μου χαρά όταν η κτηνίατρος μου έδειξε την Μπου να κάνει τα πρώτα της διστακτικά βήματα!
Παρόλο που ήταν αρκετά ασταθής και έπεφτε συχνά όταν βιαζόταν, έκανε την προσπάθεια να χρησιμοποιήσει σωστά τα πόδια της. Καθώς για τους μήνες της νοσηλείας της βρισκόταν σε γειτονικό κλουβάκι με την Κλάρα, τις μεταφέραμε σε χώρο φιλοξενίας μαζί.





Η Μπου, σαν πιο χαζοχαρούμενη και τολμηρή, εξερεύνησε γρήγορα όλο το χώρο πριν διαλέξει το κρεβατάκι της. Η Κλάρα από την άλλη, αρνήθηκε να βγει από την γατοφόρο για την πρώτη μέρα. Αντιδρούσε θετικά στα χάδια, αλλά λιγάκι εχθρικά στις προσπάθειες της Μπου να την προσεγγίσει.
Μέσα σε 2 μέρες όπως ήταν φυσικό η απίστευτα χαριτωμένη Μπου είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη της Κλάρας. Άρχισαν να παίζουν μαζί σαν μικρά γατάκια. Ήταν πραγματικά απόλαυση να βλέπεις την πρώην γάτα-αμπαζούρ Κλάρα να κυνηγάει μπαλάκια, να τρέχει και να χοροπηδάει.

Και οι δύο κυρίες πλέον έχουν πάρει τον δικό τους δρόμο. Η Μπου βρήκε ένα ζεστό σπίτι σε ανθρώπους που την ξεχώρισαν για τον γλυκό χαρακτήρα και την χαριτωμένη φατσούλα της ενώ η Κλάρα φιλοξενείται προσωρινά σε σπίτι καταπληκτικής κυρίας με μεγάλη καρδιά για όλα τα γατάκια, και ειδικά αυτά με προβλήματα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και εκ μέρους τους στην κτηνίατρο μου Αλίκη Δέγλερη που τις φρόντισε και κυρίως που τους έδωσε μια ευκαιρία. Ένα ευχαριστώ που έχει αγκαλιάσει όλα τα ζωάκια που της έφερα, δύσκολα, εύκολα, χτυπημένα, άρρωστα, μικρά και γέρικα, με αγάπη και υπομονή, χιούμορ και αισιοδοξία. Σε αυτήν οφείλουν πραγματικά πολλά από αυτά την ζωή τους.

Καταλήγοντας, συχνά με έχει απασχολήσει το θέμα του καταπόσον αξίζει τον κόπο να δώσει κανείς μια ευκαιρία σε ένα ζώο το οποίο δεν φαίνεται να έχει πολλές ελπίδες να επανέλθει.
Από την μια πλευρά αυτό σημαίνει πολύ χρόνο και χρήμα και όταν έχεις άλλα τόσα και περισσότερα περιστατικά να αντιμετωπίσεις, μαζί με εμβολιασμούς και στειρώσεις, είναι πρακτικά αδύνατον να ανταπεξέλθεις. Συχνά μπαίνω στον πειρασμό να αλλάξω τηλέφωνο ώστε απλά να επιβαρύνομαι με τα περιστατικά που μόνη μου θα μαζέψω από το δρόμο και όχι και με αυτά με του κάθε τσαμπατζή φιλόζωου που σου πασάρει το ζωάκι κι αισθάνεται και καλά με τον εαυτό του ότι το έσωσε.
Επιπλέον, αξίζει τον κόπο να πληρώνει κανείς για ένα ζώο χρήματα που αντιστοιχούν σε αρκετές στειρώσεις αδεσπότων; Βοηθάμε πραγματικά στην επίλυση του προβλήματος των αδεσπότων στην Ελλάδα με τον τρόπο αυτό, ή απλά ξοδεύουμε χρόνο, χρήμα και δυνάμεις σε λάθος κατεύθυνση;

Από την άλλη πλευρά όμως, ξεκινήσαμε αυτήν την ηλίθια και ψυχοφθόρα ιστορία του εθελοντισμού για τα αδέσποτα για να βοηθήσουμε ακριβώς αυτές τις ψυχούλες, όχι μόνο σαν στατιστικές και νούμερα, αλλά σαν ζωντανά πλάσματα με την δικιά τους ιστορία και χαρακτήρα. Να προσπαθήσουμε για να έχουν επιτέλους μια αξία και μια ποιότητα ζωής, για να βρουν κάποια έστω από αυτά ένα ευτυχισμένο σπίτι.

Αισιόδοξες ιστορίες σαν της Κλάρας και της Μπου είναι αυτές που μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε, παρόλα τα προβλήματα, την κούραση και την οικονομική πίεση.
Τελικά, ναι, αξίζει τον κόπο!

Ο Λήο ζητάει την βοήθειά μας - Αναδημοσίευση

O Λεο βρέθηκε σε πολύ άσχημη κατάσταση στη Χρωτεξ της Ελευσίνας.

Τα πισω του πόδια παρελυμένα και οι πληγές δείχνουν οτι το ζωακι ηταν καιρο ετσι. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε ( πρεπει να ειναι τουλαχιστον ενα μηνα ετσι) εστω να ειδοποιησει καποιον ή καποια φιλοζωική ωσπου με ειδοποιησε ενας γνωστος μου.

Αφου περιποιήθηκα οσο μπορουσα τις πληγες του πηγαμε στο γιατρο.

Οι αιματολογικες εξετασεις του δεν ηταν καθολου καλες.Για να διαπστωθει τι ακριβως συμβαινει επρεπε να γινει μυελογραφια.Οι ελπιδες να περπατησει ειναι ελαχιστες.

Θεωρησα ομως σωστο να του προσφερουμε μια ευκαιρια. Ειναι αποψη μου οτι ακομα και ελαχιστες πιθανοτητες να εχει ενα ζωακι αξιζει να το
προσπαθουμε και να μην προτεινουμε αμεσως την ευθανασια. ( αν καποιος θυμαται τον αρας οχι απλα περπατησε αλλα τρεχει και ειναι ενας
ευτυχισμενος σκυλος).
Για το λογο αυτο ζηταω τη βοηθεια ολων σας οσοι μπορειτε να προσφερετε κατι.

Ο Λεο βρισκεται αυτη τη στιγμη σε πανσιον οπου λαμβανει ειδικη μεταχειριση και το χειρουργειο του και η πανσιον ειναι πολυεξοδα.

Αν καποιος μπορει να προσφερει κατι για το Λεο ας επικοινωνησει με το 6947829826

Μια γωνίτσα για μια γριούλα αγωνίστρια; - Αναδημοσίευση

Ποιος μπορεί να βρει λίγο χώρο στο σπίτι και την καρδιά του για αυτήν την ταλαιπωρη ψυχούλα; Είναι το χειρότερο για ένα γέρικο και ταλαιπωρημένο ζώο να επιστρέφει σε στέγη αφού βρέθηκε για λίγο σε σπίτι...




Η Ντέπυ φιλοξενείται εδώ και 3 χρόνια από τον Ζωοφιλικό Σύλλογο Ελευσίνας. Όταν βρέθηκε ήταν ημιθανής με ψώρα, ερλειχίωση και καλαζάρ...
Με την αγάπη και την φροντίδα της Λίλας, συνήλθε και σήμερα είναι μια μεγαλοκοπέλα περίπου 8 ετών, υγιής(σε σταθερή κατάσταση), που ψάχνει μια γωνιά για να ζήσει ασφαλής το υπόλοιπο της καταταλαιπωρημένης ζωή της.
Ύστερα από την έξωση από τον χώρο που βρισκόταν η Ντέπυ μαζί με άλλα 30 περίπου σκυλάκια του Συλλόγου, φιλοξενείται από εθελόντρια που όμως δεν μπορεί να την κρατήσει άλλο.
Η Ντέπυ δεν μπορεί να γυρίσει στην άστεγη-στ'εγη που φιλοξενούνται τα υπόλοιπα σκυλάκια που φροντίζει ο Σύλλογος.
Οι συνθηκες εκεί είναι πολύ σκληρές για το ταλαιπωρημένο ζωάκι.
Έχει κανείς μια αυλίτσα ή μια γωνιά στην καρδιά του για την Ντέπυ μας; Είναι απίστευτα ήσυχη, κάθεται στο σπιτάκι της και το μόνο που ζητά είναι ησυχία, λίγο φαί και πολύ αγάπη.

Αν ενδιαφέρεστε να βοηθήσετε, στείλτε μου μήνυμα στο r_christodoulatou@yahoo.gr

Ο Μοίρας ζητάει βοήθεια

Ο Μοίρας μόνο καλή μοίρα δεν έχει.
Βρέθηκε χτυπημένος στην Ελευσίνα και κανείς φιλόζωος δεν τον βοήθησε.
Μέχρι που τον βρήκαν οι ''αδερφές-άγγελοι'' Σοφία και Ρία που βοηθάνε τέτοια ακριβώς σκυλάκια.

Και τα δύο του πισινά πόδια είναι χτυπημένα. Το ένα έχει παλιό σπάσιμο και φαίνεται ότι χτυπήθηκε από αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να περπατά στα 3 του πόδια μέχρι που χτύπησε και πάλι...!!!Δεν μπορεί να σηκωθεί όρθιος, είναι πολύ ασχημα σπασίματα και το γόνατο του είναι σε κακή κατάσταση,

Από τον πόνο, δεν σ αφήνει να τον χαϊδέψεις και απειλεί ότι θα δαγκώσει. Σκεφτείτε πόσο πόνο και φόβο νιώθει αυτό το σκυλί. Και είναι μόλις 6 μηνών. Ενα κουτάβι...που αντί να παίζει χαρούμενο, είναι καθηλωμένο σαν γέρικο ζώο.

Σύμφωνα με τον κτηνίατρο θα χρειαστεί 2 χειρουργεία για να ξαναπερπατήσει.
Το κόστος ανέρχεται στα 2000 ευρώ και....σας παρακαλούμε να βοηθησετε.

Παρότι οι κοπέλες φροντίζουν ήδη τον Λίνο όπου και εκεί χρειάζονται πολλά έξοδα, δεν μπορούσαν να κλείσουν τα μάτια στο ζώο αυτό.

Αν θέλετε να προσφέρετε χρήματα για το χειρουργείο, αν θέλετε να τον φροντίσετε ίσως ή ακόμα και να τον υιοθετήσετε μόλις γίνει καλά....σας περιμένουμε!

Ας του δείξουμε ότι υπάρχει και καλό πρόσωπο της Μοίρας...

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΝΤΑΛΗ
ΙΒΑΝ GR 24 0110 1990 0000 19951401108
BIC ETHNGRAA


τηλ. 6944882480, 6947829826

Μάνγκο, ένα ιδιαίτερο σκυλάκι

Ο Μάνγκο είναι ένα πολύ ιδιαίτερο σκυλάκι. Ένα σκυλάκι που έχει γνωρίσει από νωρίς την ανθρώπινη σκληρότητα, αλλά παρόλα αυτά δεν χάνει την ελπίδα και την αισιοδοξία του...
Βρέθηκε στην Ελευσίνα από την κ.Λίλα, την πρόεδρο του Ζωοφιλικού Συλλόγου Ελευσίνας, ύστερα από τηλεφώνημα που περιέγραφε ένα σκυλάκι σε πολύ άσχημη κατάσταση και μετά από αναζήτηση δύο ημερών. Το μπροστινό ποδαράκι του ήταν πραγματικά κατεστραμμένο από μεγάλο αριθμό από σκάγια. Χειρουργήθηκε αλλά λόγω του εκτεταμένου τραυματισμού, το πόδι του τελικά ακρωτηριάστηκε.
Είναι περίπου ενός έτους και ζυγίζει 16 κιλά, υγιής με εξετάσεις αίματος, εμβολιασμένος και αποπαρασιτωμένος. Ένα πραγματικό σκυλάκι για σπίτι, παιχνιδιάρικο, φιλικό και αξιολάτρευτο. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να περπατήσει, να τρέξει, να παίξει, να κάνει ό,τι ακριβώς κάνει οποιοδήποτε σκυλάκι που έχει τέσσερα ποδαράκια αντί για τρία.
Ο Μάνγκο φιλοξενήθηκε από την Φιλοζωική Ελευσίνας, μέχρι που τον γνώρισε εθελοντής που αισθάνθηκε ότι το σκυλάκι αυτό που έχει ταλαιπωρηθεί τόσο θα πρέπει να έχει άμεσα μια ευκαιρία για ένα καλό σπίτι και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Οπότε ανέλαβε την μεταφορά του σε πανσιόν, όπου ο μικρούλης θα παραμείνει μέχρι να βρεθεί το δικό του σπίτι.
Ας προσπαθήσουμε όλοι ώστε το ταλαιπωρημένο αυτό σκυλάκι να βρει τελικά την αγάπη και την στοργή και να του δείξουμε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι σαν κι αυτούς που του στέρησαν το ποδαράκι του.
Επικοινωνία: 6977604904, n.drepaniotis@gmail.com
Ο Μάνγκο στο youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=6i-p3cc0aLU

Παράνομο εκτροφείο στις Σέρες!! (Αναδημοσίευση)

Για να έχουμε υπόψη από που προέρχονται τα ζωάκια στις γυάλες στα πετ σοπ...
----------------------------------------------------

Μεταφέρουν τα ζώα του παράνομου εκτροφείου και τους απειλούν με μπαλτά!
http://www.adespoto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=812:2010-03-18-10-59-33&catid=35:news&Itemid=67

Ξεκίνησε η μεταφορά των ζώων του παράνομου εκτροφείου στις Σέρρες.

Αφού ο Φιλοζωϊκός Σερρών συναντήθηκε με τον Εισαγγελέα, αποφασίστηκε ότι η επιμέλεια των άτυχων ζώων παραμένει προσωρινά στον φιλοζωϊκό μέχρι το τέλος του μήνα, όταν και θα ολοκληρωθεί η ποινικογραφία.

Το τραγικό όμως είναι ότι τα μέλη του Φιλοζωϊκού Σερρών δέχονται τρομερές επιθέσεις ενώ τους εμποδίζουν να πηγαίνουν στο χώρο.
Τους τρομοκρατούν με κάθε τρόπο και ενώ είχαν απομακρύνει μόνο 6 άρρωστα σκυλιά εμφανίστηκς ο ηλικωμένος πατέρας του ''εκτροφέα'' και απείλησε με ΜΠΑΛΤΑ την Γραμματέα και την Πρόεδρο του Φιλοζωϊκού Συλλόγου ότι αν δεν σταματήσουν θα τις σκοτώσει!!! Ο εκτροφέας επιστρέφει σήμερα Πέμπτη το απόγευμα και γίνονται υπεράνθρωπες προσπάθειες, ευτυχώς με την ανταπόκριση και άλλων φιλοζωϊκών σωματείων, να απομακρυνθούν τα σκυλιά σε ασφαλείς χώρους φιλοξενίας μέχρι το μεσημέρι.

Ανακαλύφθηκε δε κι άλλη μάνα με κουτάβια σε ένα κλουβί που δεν φαινόταν!

Τραγικό όμως ότι ακόμα και μέλη του ΦΙλοζωϊκού αρχίζουν και αποχωρούν και υποστηρίζουν τον εκτροφέα, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλει
ο ΦΙλοζωϊκός Σερρών ενώ ο εισαγγελέας ζητά ειρηνική διευθέτηση.

Ο Φιλοζωϊκός Σερρών είναι αποφασισμένος να πάρει όλα τα ζώα απο εκεί και να τιμωρηθούν όλοι γι αυτό το έγκλημα.

Σας ευχαριστούν όλους για την υποστήριξη και υπενθυμίζουμε ότι όποιος μπορεί να βοηθήσει με μεταφορά, φιλοξενία ή ακόμα και υποστήριξη, να επικοινωνεί μαζί τους!!!
mariazoi2000@yahoo.gr Ζωή Κοντού, πρόεδρος,
marytect@hotmail.com Μαίρη Ματσικοπούλου, αντιπρόεδρος
katekam@yahoo.gr Κατερίνα Χουλιαρά, ταμίας
filozooserres@yahoo.gr Φιλοζωικός Όμιλος Σερρών
6970849083 (πρωινές 10 – 1)

Τον εγκατέλειψαν στην Πεντέλη για να πεθάνει...

Δεν έχει τέλος τελικά η μιζέρια... Δεκάδες είναι τα μαιλ που λαμβάνουμε καθημερινά με περιστατικά εγκατάλειψης, κακοποίησης και αδιαφορίας πάνω σε ψυχούλες που δεν φταίνε σε τίποτα...

Μια από τις αγγελίες που μας προωθήθηκε είναι η ακόλουθη. Υπάρχει κανείς να μπορεί να βοηθήσει αυτό το σκυλάκι;



Το ροτβάιλερ που βλέπετε στις φωτογραφίες εγκαταλείφθηκε τα Χριστούγεννα στη Πεντέλη από τους ασυνείδητους ιδιοκτήτες του, προφανώς επειδή αρρώστησε από καλαζάρ. Οι αδικαιολόγητοι ιδιοκτήτες σκέφθηκαν να το αφήσουν στη τύχη του. Περιφερόταν μαζί με άλλα μέχρι που ευτυχώς για εκείνο, το πήραμε και το πήγαμε στη Φιλοζωϊκή εταιρεία στο Κορωπί, όπου νοσηλεύεται εδώ και ένα μήνα.
Οι κτηνίατροι μας είπαν πως η αρρώστια δεν έχει πειράξει ζωτικά του όργανα και ότι το σκυλάκι θα αναρρώσει. Επειδή όμως είναι αδέσποτο, υπάρχει περίπτωση να υποτροπιάσει.
Πρέπει να παίρνει το χάπι του για τουλάχιστον 6 μήνες, προκειμένου να κυλήσει ομαλά η ανάρρωσή του.
Όπως καταλαβαίνετε, το σκυλάκι πρέπει οπωσδήποτε να υιοθετηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, γιατί σε 10 μέρες η Φιλοζωϊκή θα το επιστρέψει εκεί από όπου το πήρε, στη Πεντέλη. Χρειάζεται μια ζεστή αγκαλιά να το προστατεύσει, γιατί και εκείνο είναι πολύ ήσυχο και καλόβολο. Είναι σίγουρο ότι θα κερδίσει αμέσως την εμπιστοσύνη και την αγάπη, όποιου το υιοθετήσει!

Εάν ενδιαφέρεσθε, επικοινωνείστε με τη Μαρία στα τηλέφωνα : 210-6710309 (απόγευμα) και 210-8105798 (πρωϊ 11-15).

Επείγον για φιλοξενία/υιοθεσία/μεταφορά!

Εθελόντρια που συνεργάζομαι στην Θεσσαλονίκη με ενημέρωσε για το ακόλουθο περιστατικό:
Ηλικιωμένη κυρία με καλπάζουσα λευχαιμία πεθάινει στο νοσοκομείο και οι συγγενείς της ήδη βγάζουν τα ζώα στο δρόμο!!
Μου αναφέρει συγκεκριμένα ότι: "Οι καλοι της συγγενεις, με τους οποιους και στο παρελθον σκοτωνοταν για τα ζωα, ηδη πεταξανε τα γατια εξω απο το σπιτι και τωρα τα ζωα ειναι σε μια μικρη αυλη που εχει το ισογειο διαμερισμα. Ομως ξεκινησαν να τα διωχνουν και απο την αυλη και στην φιλη της Αργυρως που τα ταιζει, της απαγορεψαν να τα ταιζει στην αυλη αλλα να τα ταιζει καπου εξω μακρια για να φυγουν.
Τα ζωα εννοειται οτι εξακολουθουν και την βγαζουν στην αυλη κλαιγοντας για να μπουν στο σπιτι και ΟΙ ΚΑΦΡΟΙ ΑΠΕΙΛΟΥΝ να τα φορτωσουν και να τα παν καπου μακρια."

Η κοπέλα ζήτησε περιθώρειο να βρει μια λύση, και της έδωσαν το πολύ μια εβδομάδα.

Η κοπέλα έχει πραγματικά κάνει το σπίτι της μικρό καταφύγιο, δεν υπάρχει περιθώρειο να αναλάβει ούτε ένα γατί ακόμα...

Οι γατούλες είναι 10 και εγώ της είπα ότι μπορώ να προσπαθήσω να τακτοποιήσω τις 5 μέχρι να βρεθεί σπίτι. Οπότε παρακαλώ, όποιος μπορεί, επειγόντως για τις επόμενες ημέρες ζητάμε:

1. Κάποιον που να μπορεί να φιλοξενήσει για πολύ μικρό χρονικό διάστημα μερικά από τα ζωάκια μέχρι να βρούμε τρόπο να κατέβουν στην Αθήνα. (Θεσσαλονική)
2. Κάποιον που να κινηθεί από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα ώστε να φέρει κάποια από τα ζωάκια.
3. Κάποιον που να μπορεί να φιλοξενήσει για λίγο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα κάποιο από τα ζωάκια. (Αθήνα ή Θεσσαλονικη΄)

Πριν ενάμισυ χρόνο περίπου αντιμετώπισα μια αντίστοιχη περίπτωση εδώ στην Αθήνα, και πραγματικά μου είχε ραγίσει την καρδιά να βλέπω αυτα΄τα ζωάκι μόνα τους ξαφνικά, ενώ είχαν μάθει με έναν άνθρωπο συνέχεια, να κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, έχοντας κιολας μεγαλώσει σε ένα διαμέρισμα... Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι περνάνε τώρα τα ζώα αυτά που τα πέταξαν ήδη έξω από το σπίτι...

Παρακαλώ, όποιος μπορεί, ας μας βοηθήσει.

Επικοινωνία στο 6936072863, με πμ ή στο vkatif@gmail.com

Δώστε μια ευκαιρία στην τρίτη ηλικία! (αναδημοσίευση)

Μας προωθήθηκε αυτή η αγγελία για την μικρούλα που σε μεγάλη ηλικία κάποιοι αποφάσισαν ότι είναι ανεπιθύμητη... Δεν είναι η πρώτη και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία ιστορία που θα ακούσουμε αυτού του τύπου...
Όπως πριν 2 χρόνια μια κυρία που αποφάσισε να "αποσύρει" το κανισάκι της επειδή "μεγάλωσε". Θα το άφηνε σε καταφύγιο για να πάρει άλλο...

Ας δώσουμε στην μικρούλα μια ευκαιρία!

Η μουσουδίτσα της φωτογραφίας είναι γριούλα!!! Είναι όμως υγιέστατη, αξιαγάπητη και αριστοκράτισσα. Είναι εμβολιασμένη, αποπαρασιτωμένη και ψάχνει για μια οικογένεια που θα την αγαπάει και θα την προσέχει. Έχει ταλαιπωρηθεί πολύ καθώς τα προηγούμενα αφεντικά της την παράτησαν στον δρόμο. Δεν θέλουμε να καταλήξει παρατημένη σε ένα μπαλκόνι ή δεμένη σε ένα βαρέλι. Ψάχνουμε για υπεύθυνους ανθρώπους που θα την αγαπήσουν πραγματικά. Δώστε της μια ευκαιρία.
Φιλοξενείται προσωρινά από το πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων.
Για πληροφορίες και για να την γνωρίσετε από κοντά παρακαλώ καλέστε Δευτέρα-Παρασκευή 9-3 στο 210 5278009

SPREAD AND FEED

Καμπάνια Αγάπης!
Είναι η πρώτη μεγάλη καμπάνια αγάπης που ξεκινάει το αδεσποτολόγιο για συλλογή τροφής φαρμακευτικής περίθαλψης και στειρώσεων για το 2009!
Είναι αφιερωμένη σε στέγες που δεν είναι σωματεία, σε στέγες που φιλοξενούν μεγάλο πληθυσμών σκυλιών.
Σε 2 στέγες με διαφορετικά αλλά μεγάλα προβλήματα.
Είναι στέγες ιδιωτών, αλλά σε καμία περίπτωση ανεύθυνων, γιαυτο το λόγο ζητάμε τη συμπαράσταση σας.
Στη προηγούμενη έκκληση για βοήθεια (1η καμπάνια του αδεσποτολογίου με τίτλο « καρδιά από κοκάλᨻκαι Σάκος του Αι-Βασίλη ) το ενδιαφέρον ήταν μικρό και εξασφαλίστηκαν τροφές για περίπου 7 ημέρες.

H κατάσταση έχει ως εξής:
Για τη στέγη κερατέας περίπου 100 ζώα στειρωμένα. Kάθε εβδομάδα όμως εγκαταλείπουν 2 τουλάχιστον ζώα στη στέγη ανεύθυνοι ιδιοκτήτες, κουτάβια ή γέρικα και ανεπιθύμητα, και έτσι το πρόβλημα μεγαλώνει, καθώς ο ρυθμός των υιοθεσιών δεν μπορεί να ακολουθήσει. Η στέγη έχει μεγάλες ανάγκες σε τροφές, φάρμακα και αντιπαρασιτικά, αλλά και σε εθελοντική εργασία, γιατί οι άνθρωποι που την φροντίζουν έχουν πραγματικά εξαντληθεί σωματικά και οικονομικά
Στη στέγη αυτή έχουμε πάει εμείς οι ίδιοι σαν αδεσποτολόγιο.

Η στέγη στο Χειμάδι της Λάρισας έχει να αντιμετωπίσει σοβαρότερα προβλήματα, βλέπετε όσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από το κλεινόν άστυ τόσο πιο πολύ μας βγαίνουν τα ένστικτα της κτηνωδίας.
Στεγάζει περίπου 350 σκυλιά τα οποία πλέον τρώνε κάθε 3-4 μέρες, διότι δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για την εκεί κατάσταση. Η λασπολογία, οι απειλές, οι φόλες που ρίχνουν συνέχεια κάτοικοι της περιοχής είναι ελάχιστα από αυτά που διαδραματίζονται καθημερινά. Εκεί χρειάζονται επίσης στειρώσεις (μεγάλη ανάγκη) καθώς και εθελοντές οι οποίοι θα ασχοληθούν με τη στέγη και κυρίως με προώθηση ζώων για υιοθεσία και μεταφορές από εκεί προς κτηνίατρο.
Και σε αυτή τη στέγη έχουν πάει άτομα, ο V3g4n οπού κίνησε το όλο θέμα και η Φιλοζωική Π.Φαλήρου.


Εάν θέλετε να βοηθήσετε για τη στέγη Κερατέας,
Επικοινωνείτε με το adespotakia@gmail.com
Τροφές και φάρμακα συγκεντρώνονται σε σπίτι εθελόντριας στο Ν.κόσμο,
ή με κατάθεση στο λογαριασμό ιδιοκτήτη pets shop που είναι κοντά στη περιοχή κερατέας .

Για τη στέγη Λάρισας επικοινωνείτε με adespotakia@gmail.com

Τροφές μαζεύονται σε pet shop στη Ν.ΣΜΥΡΝΗ και σε σπίτι εθελοντή, στο Χαλάνδρι.
Κατάθεση για στειρώσεις στη Λάρισα στο Λογαριασμό eborikis 54324901
Τηλ επικοινωνίας με τη κυρία Σταματάκη 6973583448

Adespotologio για τροφές –πληροφορίες :2106823672 (8-10 το βράδυ)


Για τη δική σας διασφάλιση στείλτε μας e-mail με τον τρόπο που θέλετε να βοηθήσετε, και ένα σακί τροφής είναι μεγάλη υπόθεση αυτή τη στιγμή!

Είναι το μεγάλο στοίχημα για αυτή τη χρονιά.
Ελπίζουμε να τα καταφέρουμε
Μαζί καλύτερα.

*H προγραμματισμένη επίσκεψη του adespotologio στη Στέγη Λάρισας θα γίνει τη Τρίτη 7/4/2009
Όποιος θέλει να προσφέρει τροφές και frontline ας επικοινωνήσει μαζί μας !

Καταφύγιο Λαυρίου - τα ζώα κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς τροφές!!

Αυτές τις ημέρες πληροφορηθήκαμε ότι ο Δήμος του Λαυρίου αρνείται να χορηγήσει πλέον λεφτά για τα σκυλάκια του Καταφυγίου. Από ότι φάινεται στην χώρα μας κανείς δεν έχει λεφτά για τα αδέσποτα... Γιατί να έχουμε εξάλλου, έχουμε τις φόλες να λύνουμε το πρόβλημα.
Βάσει νόμου όμως οι Δήμοι είναι υπεύθυνοι για τα αδέσποτα και οφείλουν να φροντίζουν για αυτά, και όχι οι ιδιώτες ή τα σωματεία.
Στο Καταφύγιο ζουν 105 ζώα. Το Σεπτέμβριο 2008, μετά από παρέμβαση της Περιφέρειας, είχαν εγκρίνει 5.000 ευρώ για τροφές τα οποία τελείωσαν και αρνούνται να συνεχίσουν την τροφοδοσία με τη πρόφαση ότι δεν έχουν λεφτά.
Τα ζώα χρειάζονται μίνιμουμ 50 κιλά ξηρής τροφής την ημέρα!

Παραθέτουμε εδώ το ιστορικό του Καταφυγίου από την κυρία Άννα Γερολυμάτου. Όποιος μπορεί και θέλει να βοηθήσει με τροφές γιατί το πρόβλημα έιναι άμεσο ή να πιέσει τον Δήμο να πράξει τα αυτονόητα, ας επικοινωνήσει με την κυρία Άννα στο annadem@otenet.gr
--------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΛΑΥΡΙΟΥ

ΓΕΝΙΚΑ

Το Μάρτιο 2008 ο Δήμαρχος παραχώρησε το χώρο αυτό για δημιουργία Καταφυγίου αδέσποτων, μετά από τη γενική κατακραυγή φιλόζωων, δημοτών και κυρίως των παιδιών του Λαυρίου- περισσότερες από 200 ανοικτές επιστολές- για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί με τα ζώα στη Λαυρεωτική (φόλες, άρρωστα ζώα, μαζικές εγκαταλείψεις κουταβιών και ενήλικων ζώων στο κέντρο και τα περίχωρα).Ταυτόχρονα υποσχέθηκε τη κάλυψη της διατρoφής των ζώων.

Ο χώρος περιφράχτηκε και πρόχειρα δημιουργήθηκαν 12 υποτυπώδεις χώροι φιλοξενίας ζώων με ελαττωματικά στέγαστρα λαμαρίνας.
Τον Ιούνιο 2008 δημιουργήθηκαν άλλοι 11 παρόμοιοι χώροι, χωρίς καμία υποδομή ,ενώ δεν έγινε τίποτα για τη βελτίωση των πρώτων.

Η διατροφή, καθαρισμός και φροντίδα υγείας των ζώων γινόταν και γίνεται αποκλειστικά από μας, με εξαίρεση τη παροχή από το Δήμο 40-50 κιλών ξηρής τροφής ημερησίως από τις αρχές Σεπτεμβρίου 2008 μετά από επέμβαση της Περιφέρειας.


ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ

Στις 8 Μαίου 2008, μετά από Εκκληση την οποία έστειλα στα ΜΜΕ (δημοσιεύσεις στα ΝΕΑ, ΕΘΝΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΕΛΕΥΘ.ΤΥΠΟ ), η Συνομοσπονδία Ζωοφ.Σωμ.Ελλάδος έστειλε επιστολή στον Πρωθυπουργό με συνημμένη την έκκλησή μας. . Πήρε απάντηση από τη Γεν.Δ/ση Κτηνιατρικής του Υπουργείου Αγρ.Ανάπτυξης και από τη Περιφέρεια Ανατ.Αττικής.

Στις 24 Ιουνίου 2008 το Σωματείο έστειλε επιστολή στο Δημοτικό Συμβούλιο με την οποία ζητούσαμε να συζητηθούν άμεσα τα επείγοντα προβλήματα του Καταφυγίου.

Στις 6 Αυγούστου 2008 (μεσημέρι) εμφανίστηκε, για πρώτη φορά, ο Δήμαρχος στο Καταφύγιο φέρνοντας μαζί με δημότη του Λαυρίου 2 αδέσποτα τα οποία είχε ο ίδιος, όπως μας είπε, περισυλλέξει από την Πλατεία Λαυρίου. Μπροστά σε δύο ακόμα μέλη του Σωματείου και στο δημότη, είπε ότι ανέλαβε το θέμα του Καταφυγίου προσωπικά και υποσχέθηκε ότι θα υλοποιήσει άμεσα όλα όσα αναφέραμε στην από 24 Ιουνίου 2008 επιστολή μας προς το Δημοτικό Συμβούλιο. Ζήτησε να περισυλλέξουμε όσα περισσότερα αδέσποτα μπορούμε από το Κέντρο του Λαυρίου για να γίνουν τα εγκαίνια των συντριβανιών με τη δέσμευση να δώσει εντολή για άμεση κατασκευή νέων χώρων για τη φιλοξενία των νέων αυτών ζώων καθώς και για τη παροχή τροφής για τα ζώα του Καταφυγίου από συγκεκριμμένο κατάστημα του Λαυρίου.

Αποτέλεσμα:
• Τα φιλοξενούμενα ζώα, μέσα σε λίγες μέρες, από 60 να γίνουν 82 ενώ η μοναδική κατασκευή που έγινε ήταν η περίφραξη ενός ανοιχτού χώρου, περίπου 100 τμ, με κάποια δέντρα, για τη πρόχειρη τοποθέτηση των περισυλλεγμένων αδέσποτων.
• Όταν στις 20 Αυγούστου ζητήσαμε τροφές από το κατάστημα που μας είχε ορίσει ο Δήμαρχος να αντιμετωπίσουμε άρνηση.

Στις 21 Αυγούστου 2008 έστειλα κατεπείγουσα Καταγγελία στη Περιφέρεια Ανατ.Αττικής . Με τηλεφωνική παρέμβαση της Περιφέρειας αρχίσαμε να παίρνουμε 40-50 κιλά ξηρής τροφής την ημέρα.

Έκτοτε, ο Δήμαρχος, παρά τις επανηλειμένες οχλήσεις μας, αρνήθηκε να μας δεχτεί «λόγω φόρτου εργασίας» και μας παρέπεμψε στην Αντιδήμαρχο κ.Μ.Γκίκα, η οποία εξ αρχής μας δήλωσε ότι είναι αναρμόδια και ότι απλά θα μεταφέρει τις συζητήσεις μας στο Δήμαρχο (συναντήσεις 17/10/08 και 28/10/08). Εν όψει του χειμώνα ζητήσαμε να διορθωθούν τα ελαττωματικά στέγαστρα με νέα λαμαρίνα και η υπάρχουσα να χρησιμοποιηθεί για τη κάλυψη της πλάτης των χώρων για να προφυλάσσει τα ζώα από τη βροχή και τον αέρα. Για την εργασία αυτή, πήραν προσφορά για 5.000 ευρώ αλλά ο Δήμαρχος, όπως είπε τηλεφωνικά σε μέλος μας, θεώρησε το ποσό μεγάλο και, παρά τις εκκλήσεις μας, δεν έκανε τίποτα.

Στις 11 Νοεμβρίου 2008 ο αρμόδιος Υφυπουργός Αγρ.Αναπτ. Κ.Κιλτίδης έστειλε Δελτίο Τύπου και Εγκύκλιο προς του Ο.Τ.Α. για την εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν τα αδέσποτα ζώα.

Στις 27 Νοεμβρίου 2008 έστειλα σαν Ομοσπονδία στη Περιφέρεια επιστολή με καταγγελία για βασανισμό των ζώων του Καταφυγίου με κοινοποίηση στον Υφυπουργό Αγρ.Αναπτ, τη Νομαρχία Ανατ.Αττικής, τη ΚΕΔΚΕ κα.

Στις 5 Δεκεμβρίου 2008 η Δ/ση Κτηνιατρικής της Νομαρχίας Ανατ.Αττικής επισκέφθηκε το Καταφύγιο για έλεγχο. Κανένας εκπρόσωπος του Δήμου δεν ήταν παρών παρότι ειδοποιήθηκαν.
Η έκθεση της Υπηρεσίας με ημερομηνία 20 Ιανουαρίου 2009
μας κοινοποιήθηκε πρόσφατα.

Στις 8 Δεκεμβρίου 2008 η Περιφέρεια διαβιβάζει τη Καταγγελία μου στο Δήμαρχο Λαυρεωτικής, οποίος στις 18 Δεκεμβρίου 2008 απαντά με επιστολή ισχυριζόμενος ότι ο συγκεκριμμένος «υπαίθριος»χώρος δημιουργήθηκε για «την ανάρρωση ζώων» και όχι για Καταφύγιο . Προφανώς ο κ. Δήμαρχος δεν έχει μπεί καν στο κόπο να διαβάσει τη σχετική νομοθεσία που του έχω δώσει από το 2006, αλλιώς θα γνώριζε ότι ο βασικός σκοπός ενός Καταφυγίου αδέσποτων ζώων είναι η αποθεραπεία και περίθαλψη τους. Επί πλέον ισχυρίζεται ότι εγώ προσωπικά είχα δεσμευθεί πως θα φρόντιζα, η ίδια και άλλα μέλη, εθελοντικά τα ζώα για όσο διάστημα παραμείνουν στο «χώρο φιλοξενίας» και όχι Καταφύγιο. Φυσικά και είχα δεσμευθεί για τη φροντίδα των ζώων, και αυτό εξάλλου κάνω από τη πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα. Με τη διαφορά ότι τότε μιλούσαμε για εγκαταστάσεις και συνθήκες σωστές και όχι τριτοκοσμικές και σε καμία περίπτωση η φροντίδα των ζώων δεν αφορούσε τον καθαρισμό περισσότερων από 100 ζώων μέσα σε άθλιες εγκαταστάσεις, χωρίς στοιχειώδη προφύλαξη από τις καιρικές συνθήκες και με συνθήκες υγιεινής απαράδεκτες και ιδιαίτερα επικίνδυνες και για τα ζώα αλλά και για μας.
Σήμερα έξω από τους χώρους των ζώων , αλλά και σε όλη την έκταση του Καταφυγίου, λιμνάζουν μόνιμα μολυσμένα νερά τα οποία είναι σαν ανοιχτοί βόθροι. Η δυσοσμία είναι έντονη. Τα περισσότερα ζώα, τα οποία κατά τα άλλα είναι υγιέστατα, υποφέρουν από δυσεντερία (εμετούς και διάρροια). Λόγω της προβληματικής κατασκευής και του μεγάλου αριθμού των ζώων, η σωστή καθαριότητα των χώρων είναι σχεδόν αδύνατη και γίνεται επιφανειακά.

Στις 14,16 και 19 Ιανουαρίου 2009, ο ραδιοφωνικός σταθμός ΣΚΑΙ, στην εκπομπή του κ. Πορτοσάλτε ΔΡΑΣΗ, αναποκρινόμενη σε μηνύματα που είχα στείλει κάλεσε το Δήμαρχο ο οποίος είπε περίπου ότι γράφει στην απάντησή του στη Περιφέρεια με τη διαφορά ότι σχεδόν με συνεχάρη γιατί καθημερινά φροντίζουμε τα ζώα. Επιπλέον είπε ότι, «παρόλο που ο Δήμος είναι οικονομικά εύρωστος, δεν επιθυμεί να διαθέσει 300.000 ευρω για την δημιουργία Καταφυγίου και ότι μέχρι σήμερα έχουν διαθέσει πολλά χρήματα για τα αδέσποτα και δεν έχουν πάρει τίποτα από τη Νομαρχία». Παρενέβη ο Νομάρχης Ανατ.Αττικής ο οποίος είπε ότι ούτε ο Δήμος Λαυρεωτικής, αλλά και κανένας άλλος Δήμος της Ανατ. Αττικής δεν έχει κάνει αίτηση στη Νομαρχία για σχετική χρηματοδότηση και τόνισε την ανάγκη ενεργοποίησης των Δήμων και Κοινοτήτων για την τήρηση των διατάξεων σχετικά με το έντονο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων. H Nομαρχία εξέδωσε σχετικό Δελτίο Τύπου

Στις 20 Ιανουαρίου 2009 η Νομοκτηνιατρική Ανατ.Αττικής στέλνει την έκθεση ελέγχου της 5/12/2008 στο Δήμαρχο Λαυρίου, τη Περιφέρεια Αττικής και τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Νομαρχίας η οποία επιβεβαιώνει τις δικές μας καταγγελίες και επισημαίνει παράβαση του Ν.1197/1981, άρθρο 1 περί προστασίας των ζώων.

Στις 10 Φεβρουαρίου 2009 ειδοποιήθηκα από τη εντολοδόχο ιδιοκτήτρια του petshop ότι σταματά η χορήγηση τροφών από το Δήμο. Ετσι ξαφνικά και χωρίς καμία προειδοποίηση. Τηλεφώνησα αμέσως στο Δήμαρχο αλλά ήταν εξαφανισμένος. Τηλεφώνησα στον Αντιδήμαρχο Κ.Τρίκκα που είχε την επαφή με το petshop, ο οποίος μου είπε ότι τελείωσαν τα 5.000 ευρώ που είχε εγκρίνει το Δημοτικό Συμβούλιο για τροφές και δε μπορούν να συνεχίσουν. Στις διαμαρτυρίες μου και την ερώτησή μου τι θα φάνε τα ζώα του Καταφυγίου μου είπε να μη ξαναπώ τη λέξη Καταφύγιο γιατί τέτοιο δεν υπάρχει, απλά δώσανε ένα χώρο για 2-3 ημερών αποθεραπεία (;;;) των ζώων. Ακόμη μου είπε ότι «δεν θα πληρώνει ο Δήμος για να ταϊζουμε εμείς τα σκυλιά της Ανατολικής Αττικής», ότι εκείνος δεν είναι αρμόδιος και να επικοινωνήσω με το Δήμαρχο. ΄Εκτοτε έκλεισε οριστικά και το δικό του τηλέφωνο.

Σήμερα 12/2/09 ο Βουλευτής Αττικής κ. Σταύρου τηλεφώνησε στο Δήμαρχο για το θέμα της τροφής των ζώων. Η απάντηση που πήρε ήταν ότι ο Δήμος Λαυρεωτικής δεν έχει και ούτε θέλει να έχει Καταφύγιο αδέσποτων. Ότι έχουν πολλά παράπονα από τους περιοίκους πως ενοχλούνται από τα γαυγίσματα και άφησε να εννοηθεί ότι τα ζώα πρέπει να φύγουν από εκεί. Δεν ακούει τίποτα ο Δήμαρχος, μου είπε ο βουλευτής , και δεν έχει διάθεση να κάνει τίποτα.

Αννα Γερολύμπου
12 Φεβρουαρίου 2009

βοηθήστε τον Ζήση μας!

Ο μικρός Ζήσης με την τόσο μεγάλη θέληση για ζωή ήρθε σε εμάς την Πέμπτη 15 Ιανουαρίου. Παρ'ολο που δεν πατούσε το ποδαρακι του (μάλλον το είχε χτυπήσει αμάξι πριν λίγο καιρό), δε σταματούσε να κουνάει την ουρίτσα και να δέχεται το κάθε χαδάκι που του προσφέραμε. Ο Ζήσης, τωρα βρίσκεται στο ιατρείο του Κου Κτενά, έτοιμος για την εγχείρηση του, η οποία δυστυχώς δεν ξέρουμε αν θα έχει 100% επιτυχία διότι το γόνατο και οι αρθρώσεις του είναι σε πραγματικά πολυ κακή κατάσταση. Επίσης βρέθηκε καλαζάρ αλλα ευτυχώς σε αρχικό στάδιο.
Το κόστος για όλη την επέμβαση και την κατόπιν θεραπεία του, ανέρχεται στα 900 ευρώ (700 ευρώ η εγχείρηση και 200 ευρώ η θεραπεία για το καλαζάρ).
Παρ'όλο που κάποιοι μας ειπαν οτι θα ήταν καλύτερα να "κοιμιζαμε" τον μικρό μας φίλο, εμείς ειδαμε στα μάτια του μόλις 1 1/2 έτους Ζήση, τη θέληση του για ζωή , γι'αυτό και αποφασίσαμε να σταθουμε δίπλα του....

Επειδή το κόστος είναι αρκετά μεγάλο, όποιος ενδιαφέρεται να βοηθήσει τον μικρούλη μας να σταθει πάλι στα πόδια του μπορεί να καταθέσει το ποσό που επιθυμεί στην τράπεζα Eurobank:
Αριθμός Λογ/σμου: 00260002650102328568


Όποιος επιθυμεί να δεί ή να μάθει περισσότερα για τον Ζήση μπορεί να καλέσει στο ιατρείο του Κου Κτενά (τηλ: 210-6202150).

Ευχαριστούμε πολυ για το ενδιαφέρον σας.
Για τυχον απορίες μπορειτε να μου στειλετε εδω μηνυμα η email στο elisabetdimitra@hotmail.com.
Επίσης όποιος σκοπεύει να βοηθήσει οικονομικά,θα του αποσταλει σκαναρισμενη η αποδειξη και φωτογραφιες με την προοδο του Ζηση.

Τα Χριστούγεννα του Winnie

Τα νέα του μικρού Winnie από την Δέσποινα.



Ο Γουίνι και η μαμά του αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει όλους όσους ΤΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΩΡΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ !!!
Η εγχείρηση έγινε όπως θα ξέρετε με απόλυτη επιτυχία ...ο γουίνι αναρρώνει αργά αλλά σταθερά στο μόνιμο σπίτι του, πατάει όλο και περισσότερο το ποδαράκι του ενώ όλα τα υπόλοιπα αρχικά προβλήματα του όσον αφορά την κύστη του (ακράτεια, διάρροια κτλ) ανήκουν για τα καλά στο παρελθόν!!! Μέρα με τη μέρα δείχνει πιο σίγουρος και ευχαριστιέται το κάθε του λεπτό στον κόσμο αυτό...ΣΕ ΣΑΣ και στην αγάπη σας ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ...άν δεν υπήρχατε όλοι εσείς, ο γουίνι θα ανήκε σε μια "άλλη σφαίρα ζωής' τώρα και δεν θα έπαιζε, δεν θα περπατούσε, δεν θα τριβόταν στις φλοκάτες, δεν θα αναζήταγε χάδια, δεν θα κούναγε την απίθανη ουρίτσα του!!!

Τα πρώτα έξοδα της εγχείρησης για την αποκατάσταση του ενός ποδιού του καλύφθηκαν από εσάς…Ο δρόμος της θεραπείας του είναι βέβαια μακρύς, μιάς και το άλλο πόδι του που δείχνει μερικώς νεκρό, παλεύουμε να το αναστήσουμε με εναλλακτικές θεραπείες που βοηθούν στην ενεργοποίηση νεύρων και μυών έτσι ώστε τουλάχιστον να μην το σέρνει αλλά να μπορεί να το σηκώνει -αν όχι να το πατάει.. Προς το παρών κάνουμε υπομονή και ψάχνουμε και άλλες λύσεις ακόμη και στο εξωτερικό, έτσι ώστε να αποφύγουμε τον ακρωτηριασμό.

Ευχαριστούμε εκ βαθέων καρδιάς ΟΛΟΥΣ όσους βοήθησαν είτε οικονομικά είτε στέλνοντας τις ευχές τους και την αγάπη τους…Θερμά ευχαριστώ στην Άννα, Εύη, Αθηνά, Νάντια, Έλενα, Δώρα, Μαρία, Ρέα και σε όσους ακόμη ανώνυμους φίλους βοήθησαν τους δύσκολους αυτούς καιρούς…

Είθε όλους να σάς ακολουθεί πάντα ένα λαμπρό αστέρι, εμένα θα με ακολουθεί το άστρο του γουίνι και σάς ευχαριστώ γι αυτό…!!!!

Γουίνι, ζητάει την αγάπη μας

Ο μικρός Winnie (κερδισμένος) ονομάστηκε έτσι γιατί κέρδισε άλλη μια ευκαιρία ενώ βρέθηκε πολύ κοντά στον θάνατο. Μετά από τροχαίο βρέθηκε στην στέγη του ΔΙΚΕΠΑΖ με τα δύο πόδια και την λεκάνη σε άσχημη κατάσταση. Στο ΔΙΚΕΠΑΖ δεν μπορούσαν να αναλάβουν το ορθοπεδικό χειρουργείο που χρειαζόταν η περίπτωσή του, οπότε η ευθανασία προτάθηκε σαν λύση.
Παρόλα αυτά ο μικρός Winnie, ούτε 2 ετών, είχε κοντά του τον δικό του φύλακα – άγγελο, την Δέσποινα, που αποφάσισε να παλέψει για αυτόν και να του δώσει μια ευκαιρία στην ζωή και την ευτυχία.
Ο Winnie εδώ και λίγες μέρες φιλοξενείται στο σπίτι της Δέσποινας και δείχνει πολύ χαρούμενος. Από το να βρίσκεται πονεμένος και τρομαγμένος σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον βρέθηκε καθαρός και φροντισμένος να απολαμβάνει τον ήλιο σε ένα όμορφο κήπο, αλλά και ύπνο στο δικό του κρεβατάκι και όσα χάδια και αγκαλιές θέλει.
Το πρώτο του χειρουργείο έγινε αυτές τις ημέρες, το πρώτο βήμα σε ένα μακρύ δρόμο της επιτυχούς, ελπίζουμε, αποθεραπείας του.
Παρόλα αυτά, τα κτηνιατρικά του έξοδα είναι πολλά και η Δέσποινα χρειάζεται βοήθεια στο να τα επωμιστεί. Όποιος μπορεί και θέλει να συμβάλει έστω και λίγο θα είναι πολύ σημαντικό.
Και φυσικά, ελπίζουμε ότι ο Winnie θα είναι έτοιμος να βρει σύντομα το δικό τους σπίτι. Όποιος θέλει ας αγκαλιάσει αυτήν την πονεμένη ψυχούλα που θα του το ανταποδώσει σίγουρα με απέραντη αγάπη και αφοσίωση.
Για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τον μικρούλη, για να συμβάλλετε οικονομικά ή ακόμα και να τον επισκεφτείτε, επικοινωνία με (adespotakia@gmail.com) ή απευθείας με την Δέσποινα (des_pip@yahoo.gr).

Καλή ανάρρωση Winnie!

Επείγον για 7 σιάμ γατούλες

7 γατούλες σιάμ, θηλυκές και αρσενικές ψάχνουν επειγόντως για σπίτι. Η ιδιοκτήτριά τους πέθανε και τα ζώα θα παραμείνουν στο διαμέρισμα μέχρι το τέλος του μήνα, που θα καθαριστεί για να νοικιαστεί. Είναι καθαρόαιμα σιάμ, 8-10 ετών, στειρωμένα και εμβολιασμένα και θα δοθούν με εξετάσεις αίματος. Παρακαλούμε ανοίξτε την καρδιά σας σε αυτά τα άτυχα ζωάκια, βοηθώντας με την προσωρινή ή και μόνιμη φιλοξενία τους. 6972315140, vkatif@gmail.com

Τα στολίδια της παραλίας

Ζουν εκεί όχι γιατί το επέλεξαν αλλά γιατί κάποιοι τα παράτησαν. Δεκάδες σκυλάκια έχουν κάνει σπίτι τους την παραλία στην περιοχή της Βάρκιζας και χειμώνα-καλοκαίρι κουνάνε την ουρίτσα τους στους περαστικούς.
Αλλά τα σκυλάκια αυτά δεν είναι μόνα τους. Ομάδα εθελοντών της περιοχής φροντίζουν για αυτά καθημερινά. Τα ταΐζουν, τα προσέχουν όταν αρρωστήσουν και τα στειρώνουν, με προσωπικά τους έξοδα. Επιπλέον, αυτοσχέδια σπιτάκια έχουν τοποθετηθεί σε κάποια σημεία για να βρίσκουν καταφύγιο τις κρύες νύχτες που έρχονται.
Τα παιδιά που ασχολούνται εκεί δεν ζητάνε πολλά. Καλύπτουν μόνοι τους την διατροφή των ζώων και περιμένουν και ελπίζουν ότι ο Δήμος θα ανταποκριθεί με πρόγραμμα στειρώσεων όπως τους έχει υποσχεθεί.

Το θέμα όμως που τους απασχολεί και ζητάνε την βοήθεια όλων μας είναι αυτό που αφορά στα 30 σκυλάκια που εγκαταλείφθηκαν μαζικά στην περιοχή τον τελευταίο καιρό, κάποια πρόσφατα στειρωμένα, άγνωστο από ποιον και γιατί. Κάποια από αυτά, όπως ο Κουταβίνος (5 μηνών) και η Ασπρούλα (8 μηνών), είναι μικρά σε ηλικία και θα μπορούσαν κάλλιστα να βρουν σπίτι.

Όποιος ενδιαφέρεται να υιοθετήσει κάποιο από αυτά τα σκυλάκια ή μένει στην περιοχή και θέλει να βοηθήσει την ομάδα εκεί, ας επικοινωνήσει με το adespotakia@gmail.com.

Ο Αγέρας περιμένει! (αναδημοσίευση)

Γειά σας με λένε Αγέρα γιατί αν μπορούσα να περπατήσω θα περπάταγα γρήγορα.
Αν μπορούσα να τρέξω θα έτρεχα σαν τον αγέρα.
Αν μπορούσα να ανέβω τις σκάλες θα τις ανέβαινα τρέχοντας.
Ομως τίποτα απο αυτά δεν συμβαίνει...

Εμφανίστηκα απο το πουθενά .Βρέθηκα να σέρνομαι στα 2 μπροστινά μου ποδαράκια στο γκαράζ μιας μεγάλης εταιρείας. Εκεί με βρήκε ο φίλος μου ο Νίκος. Μη τρομάζετε. Δεν ειχα ούτε αίματα ούτε ήμουν άθλιος & βρωμερός....

Απλά δεν εχω πατουσάκια στα πίσω πόδια, που σημαίνει οτι δεν μπορώ να περπατήσω.
Με ρωτάνε συνεχώς αν το πρόβλημα το ειχα εκ γενετής ή αν ήταν απο ατύχημα, αλλά δεν ξέρω τι προσπαθ0ύνε να μάθουνε... Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να περπατήσω με τα πίσω ποδαράκια μου.... Δεν σας φτάνει αυτό???
Πολλά λέγονται...

Κάτι για μια μεγάλη ένεση που θα με κοιμίσει αλλά εγώ δεν θέλω να κοιμηθώ για πάντα και να μην ξαναξυπνήσω.
Κάτι λένε για να μείνω στους δρόμους & δεν θα είχα πρόβλημα αλλά δεν μπορώ να τρέξω ή να κάνω φίλους ή να βρω φαγητό μόνος μου.
Κάτι λένε για να πάω σε κυνοκομείο αλλά δεν θα ειμαι καλή παρέα για τα άλλα ζωάκια που χοροπηδάνε όλη μέρα. Ούτε μου αρέσουν τα σύρματα & τα κλουβάκια.

Ισως λεω ίσως...να έβρισκα ένα σπίτι..
Ισως λεω ισως...να με έπαιρνε κάποιος αγκαλίτσα και να μην με άφηνε ποτέ?
Ισως λέω ίσως...να έβρισκα μια γωνίτσα, ένα κόκκαλο, ένα φίλο????

Αλλά ποιός είμαι εγώ για να ονειρεύομαι...
Ειμαι απλά ένας δίποδος σκύλος!!!! Ενας σκύλος που δεν θέλουν να με κοιτάζουν, που με πέταξαν για να μη με βλέπουν & για να μη τους χαλάω την όρεξη...Αυτός είμαι!

************************
Αν πάντως θέλει να αγαπήσει αυτό το πραγματικά σπάνιο ζώο στη συμπεριφορά & στο χαρακτήρα πάρτε μας τηλέφωνο
ΑΝ ΠΑΛΙ ΕΧΕΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΕΡΑ & ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΜΑΣ.ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΖΩΟΥ!
ΚΙΝΗΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ
http://adespotathriasio.blogspot.com/, saveileia2@yahoo.gr,
6944860451, Χριστίνα & 6977604904, Νίκος

ΓΑΤΟΥΛΙ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS

Η Λουίζα είναι μια απίστευτη κουκλίτσα 3 ετών που μέχρι τώρα ζούσε χαρούμενη
στο σπίτι της. Δυστυχώς η ιδιοκτήτριά της μετακόμισε παίρνοντας μαζί της τα πάντα εκτός
από τη γλυκειά γατούλα. Οι γείτονες άκουσαν τις κραυγές αγωνίας της μικρούλας στο μπαλκόνι
κ' μετά από μια επιχείρηση διάσωσης τώρα φιλοξενείται σε κτηνιατρείο.
Είναι πάρα πολύ χαδιάρα κ' ήσυχη. Ας της δώσουμε μια ευκαιρία να βρει για πάντα αυτή τη φορά την
αληθινή της οικογένεια!
τηλ. 2108642734 κ' 6972237825

Κουταβίνος και Ασπρούλα - τα σκυλάκια της Βάρκιζας

Τον πέταξαν στο δρόμο μαζί με πολλά άλλα σκυλάκια στην περιοχή της Βάρκιζας.
5 μηνών κουτάβι στο δρόμο τώρα που άρχισαν τα κρύα, δεν είναι και ό,τι καλύτερο...

Ας μας πει όμως ο ίδιος ο μικρούλης την ιστορία του:

Είμαι ένας κουταβίνος 5 μηνών και με εγκατέλειψαν πρόσφατα στη περιοχή της Βάρης Βάρκιζας στην ελεύθερη παραλία. Μου λένε ότι θα γίνω μεγαλόσωμος, αλλά ακόμα είμαι μικρούλης και φοβάμαι. Ευτυχώς μου κάνει παρέα η Ασπρούλα, και αυτή αδέσποτη που είναι λίγο πιο μεγάλη από εμένα και ξέρει τα κατατόπια. Με προστατεύει και μου κρατάει συντροφιά γιατί οι πιο παλιοί κάτοικοι της παράλιας μας κυνηγάνε γιατί δε μας ξέρουν ακόμα. Παρακαλώ πάρτε με μαζί σας, και σας υπόσχομαι να σας αγαπώ για πάντα και να είμαι το πιο πιστό σκυλάκι του κόσμου. 6944776808 + 6937145280, capoeirakat@hotmail.com

Εκτός από την Ασπρούλα, όμως τον μικρούλη φροντίζει και η Κατερίνα μας, στην οποία λέμε ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί με την όρεξη και την ενεργητικότητά της έδωσε νέα πνοή στο Αδεσποτολόγιο. Και φυσικά τον φροντίζουν και τα άλλα παιδιά που τρέχουν για τα σκυλάκια εκει.

Παρακαλούμε θερμά, βοηθήστε να βρεθεί ένα σπίτι για αυτό το μικράκι, γιατί πραγματικά είναι επικίνδυνο για αυτο να ειναι στο δρόμο. Αλλά, γιατί όχι, και για την Ασπρούλα, που τον έχει υιοθετήσει και τον προστατεύει. Πιστεύουμε της αξίζει.