Κάθε πρωί και βράδυ η Γκριζούλα ήταν πιστή στο ραντεβού της στο μπαλκόνι της κυρίας Χρύσας. Ανέβαινε από την κλιματαριά για να φάει μαζί με τον κολητό της τον Χοντρό. Οι άλλοι τρώγανε τα πάντα, αυτή μόνο κοτόπουλο. Τίποτα άλλο, ποτέ. Κοτοπουλάκι. Καθόταν στο σπιτάκι και κοιμόταν αν ήθελε, αν όχι, έκανε τις βόλτες της, άραζε αλλού. Αλλά το ραντεβού δεν το έχανε.
Όταν λοιπόν, μια, δυο τρεις φορές δεν εμφανίστηκε, η κυρία Χρύσα άρχισε να ανησυχει. Έψαξε στην γειτονιά, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν είχε καταλάβει ποτέ που σύχναζε η Γκριζούλα για να ξέρει που να την ψάξει. Ανησυχούσε πολύ... Μερικές μέρες μετά, ενώ πάρκατε έξω από το σπίτι, έπιασε την κουβέντα με ένα γειτονα για κάποια ώρα. Ξαφνικά άρχισε να ακούει Νιάου νιαου... Και από μια διπλανή αυλή εμφανίστηκε η γατούλα... Στεκόταν στα πόδια της, αλλά ήταν εμφανές ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Κοίταξε την κυρία Χρύσα και άρχισε να κλαίει σπαρακτικά.
Αμέσως την μάζεψε και έτρεξε στο γιατρό: Πολύ δύσκολα τα πράγματα... Όλο το στόμα και ο λαιμός καμένα από καυστική ουσία... Τα ούλα και τα χείλη κατεστραμένα, έπεφταν σε κομμάτια...
Πόσο πρέπει να πόναγε η άμοιρη η Γκριζούλα και πόσες μέρες θα ήταν τρομαγμένη σε έναν ακάλυπτο, μην ξέροντας τι της συμβαίνει και τι να κάνει. Για αυτο και με τις τελευταιες της δυνάμεις έφτασε προς την κυρία Χρύσα. Για να βρει βοήθεια...
2 μέρες άντεξε το ζωάκι. Δεν μπορούσε να γίνει κάτι, η Γκριζούλα ξεψύχησε προστατευμένη μεν, αλλά τόσο, μα τόσο πονεμένη.
Γιατί έγινε αυτό; Ένα ζωάκι τόσο δύσκολο στο φαγητό, μόνο του έφαγε το δηλητήριο; Ή κάποιος "άνθρωπος" του το έκανε αυτό; Γιατί; ποιον ενόχλησε η άμοιρη η Γκριζούλα και της άξιζε αυτό το πράγμα;
Αντίο ψυχούλα...
1 σχόλιο:
Κάθε φορά η ίδια ιστορία και κάθε φορά πονάει η ψυχή μου σαν πρώτη φορά.Τα ζώα είναι καθαρή φύση.Και οι άνθρωποι(κάποιοι) τα πιο διεστραμμένα ζώα του πλανήτη.Μακάρι οι τιμωρίες να ήταν παραδειγματικές αλλά φοβάμαι ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αυτό.Αν ήταν έτσι,ακόμα και με αυτόν τον τρόπο,λόγω φόβου δηλαδή,θα δίσταζε ο άλλος να κακοποιήσει ένα ζώο.Όνειρό μου είναι να κάνω ένα καταφύγιο για γάτες και σκυλιά αλλά οι φίλοι μού λένε ότι είναι σχεδόν αδύνατον αυτό στην Ελλάδα και ότι σε πολεμάνε για να μην το κάνεις,με διάφορους τρόπους.
Ζω με δύο γάτες και ταϊζω καμιά δεκαριά στη γειτονιά.Δύσκολο να τους βρω σπίτι...
Παρακολουθώ το ιστολόγιό σας καθημερινά,καλή δύναμη στο δύσκολο έργο σας.
Να είστε καλά.
Γεωργία.
Δημοσίευση σχολίου