Για μια ακόμα φορά χτύπησε ο δολοφόνος που κάθε καλοκαίρι περνάει το χρόνο του με το να δολοφονεί τις γατούλες της γειτονιάς του.
Στις 17 και 18 Αυγούστου στη συμβολή των οδών Μάρραιυ και Αμεινοκλέους, έξω από τις εγκαταστάσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου "Πήγασος" βρέθηκαν νεκρές από δηλητήριο 5 γάτες και αρκετές ακόμα αγνοούνται.
Όλα ζωάκια στειρωμένα από το σωματείο μας τα οποία φρόντιζαν αρκετοί εθελοντές στη γειτονιά καθημερινά, με τροφή, φάρμακα, αντιβιώσεις, αποπαρασιτώσεις. Πέρναγαν τον περισσότερο χρόνο τους στην αυλή της Μαρίνας που τα τάιζε και φρόντιζε και δεν ενοχλούσαν πραγματικά κανέναν.
Εμείς γνωρίζαμε την συγκεκριμένη μικρή αποικία για ένα χρόνο περίπου. Μας είπαν όμως ότι το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και πέρυσι, όπου πέθανε και η μαμά της ασπρόμαυρης γατούλας. Έμεινε μωράκι αυτή να κλαίει απεγνωσμένα στην αυλή της Μαρίνας. Και τώρα, ένα χρόνο μετά, αυτή η χαρούμενη, χαδιάρα και χοντρουλή γατούλα δολοφονήθηκε από συν-"άνθρωπό" μας.
Η γκριζούλα δεν ζούσε στο σημείο αυτό, παρά 3 τετράγωνα μακριά. Αλλά ακολουθούσε την κυρία Ελένη στις βραδινές της διαδρομές που τάιζε τα ζωάκια. Έτσι προφανώς βρέθηκε και αυτή έξω από το μπάσκετ για να φάει το "μεζεδάκι" που της πέταξε ο δολοφόνος. Γλυκιά νεαρή γατούλα που πέρυσι τέτοια εποχη είχαμε απεγκλωβίσει από μια ταράτσα και στειρώσει..
Και φυσικά το καημένο το γκριζάκι, ούτε ενός έτους... Την ίδια μέρα
έπαιζε αμέριμνο με τα αδερφάκια του και το βράδυ το είδε γείτονας νεκρό
και το πέταξε στον κάδο...
Καλέσαμε την αστυνομία, ενημερώσαμε τους γείτονες προφορικά και με αφισοκόληση... και το επόμενο βράδυ ο δολοφόνος ξαναχτύπησε.
Ελπίζουμε κάποιος από τη γειτονιά να είδε κάτι και να θελήσει να γίνει μάρτυρας ώστε να καταδικαστεί ο ένοχος. Αν και ποιος νοιάζεται για τον βασανισμό και το θάνατο μερικών αδέσποτων;
Κανείς σχεδόν, γιατί κανείς δεν έχει καταλάβει ότι οι άνθρωποι που διαπράτουν τέτοιες πράξεις θα έκαναν με άνεση το ίδιο και στο γείτονά τους αν δεν φοβόταν τις επιπτώσεις του νόμου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των serial killers ξεκίνησαν με το να βασανίζουν ζωά.
Δεν μένει λοιπόν παρά να ευχηθούμε ο άνθρωπος αυτός σύντομα να εισπράξει τον θάνατο και τον πόνο που έσπειρε και το επόμενο καλοκαίρι τα ζωάκια της γειτονιάς του να είναι ασφαλή από τις κτηνωδίες του.
1 σχόλιο:
Αχ μπορώ... Και στεναχωριέμαι, αλλά και θυμώνω τρελά... Από ένα αδεσποτάκι να έπαιρνε ο καθένας μας, θα είχε λυθεί κατά πολύ το πρόβλημα.
Δεν θέλω να εκφραστώ γι'αυτόν/ους, που σκότωσαν τόσα ζώα, γιατί είμαι αρκετά αθυρόστομη και δεν κάνει.
Συνεχίστε την καλή δουλειά ως σωματείο, να συνεχίσουμε κι εμείς ως ιδιώτες να προσφέρουμε στέγη, τροφή, περίθαλψη και προπαντός αγάπη, σε κάθε ψυχούλα που την έχει ανάγκη.
Να είστε πάντα καλά. Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου