o παρακάτω
συγκλονιστικό κείμενο το έστειλε από τη χώρα της, Φινλανδή τουρίστρια
που επισκέφτηκε την Κρήτη και έγινε μάρτυρας περιπτώσεων κακοποίησης
ζώων.
Ήρθε σε
επαφή με το σύλλογό Χανίων, Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ, τους κατήγγειλε τα
περιστατικά και τελικά υιοθέτησε δύο άσχημα κακοποιημένα ζώα.Τα πλήρη
στοιχεία της είναι στη διάθεση του συλλόγου.
"Η πρώτη
μου φορά στην Κρήτη ήταν τον Μάϊο 2012. Ο σκοπός ήταν να περάσουμε
ετεροχρονισμένα τον μήνα του μέλιτος με τον σύζυγό μου σε ένα ωραίο
ξενοδοχείο, να χαλαρώσουμε απολαμβάνοντας το φαγητό, την θέα και τον
πολιτισμό. Το ταξίδι μας όμως κατέληξε σε κάτι τελείως διαφορετικό.
Πρώτα από
όλα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν είμαι μια επιθετική και θορυβώδης
ακτιβίστρια ή διαδηλώτρια για τα δικαιώματα των ζώων, αν και μία
εβδομάδα στην Κρήτη πιθανόν να σε αλλάξει για πάντα, όσον αφορά στο θέμα
αυτό. Είμαι ενήμερη επίσης για την δύσκολη οικονομική κατάσταση στην
Ελλάδα. Επίσης γνωρίζω ότι είναι μια τελείως διαφορετική χώρα σε
σύγκριση με τις βόρειες χώρες όπως η Φινλανδία και η Σουηδία. Αυτό όμως
που δεν γνώριζα και που με συγκλόνισε σαν τουρίστρια και σαν άνθρωπο
ήταν ο τρόπος συμπεριφοράς των Κρητικών απέναντι στα ζώα. Δεν θα
μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα αναγκαζόμουν αναπάντεχα να αντικρύσω
τέτοια σκληρότητα, αναλγησία, απανθρωπιά και αμάθεια απέναντι στα ζώα.
Λέγοντας αναπάντεχα εννοώ το εξής: κλείνεις διακοπές σε ένα ξενοδοχείο
πέντε αστέρων σε μια υποτιθέμενη πολιτισμένη χώρα. Κοιτάς αυτές
πανέμορφες παραδεισένιες φωτογραφίες του όμορφου νησιού και σχεδιάζεις
να περάσεις τις τέλειες διακοπές, να απολαύσεις το φαγητό και τις
όμορφες τοποθεσίες. Αλλά όταν βγαίνεις από το πεντάστερο ξενοδοχείο σου
θα δεις πράγματα που θα αλλάξουν την διάθεσή σου για πάντα.
Αντιλαμβάνομαι
ότι ο τουρισμός είναι μία βασική βιομηχανία στην Ελλάδα και βέβαια και
στην Κρήτη. Υπό αυτήν την έννοια είναι τελείως ακατανόητο το ότι οι
Έλληνες συμπεριφέρονται φρικτά στα ζώα και περιμένουν ότι οι τουρίστες
απλά θα κλείσουν τα μάτια. Σαν τουρίστρια που έμεινα μόνο μία εβδομάδα
έχω την υποχρέωση να πω ότι για να απολαύσεις το νησί πρέπει να είσαι
τυφλός ή να κρατήσεις τα μάτια σου κλειστά κυρίως από το αεροδρόμιο στο
ξενοδοχείο και μέχρι να επιστρέψεις στο αεροδρόμιο πάλι. Η πραγματική
Κρήτη είναι γεμάτη από εκατοντάδες αδέσποτα σκυλιά και γάτες,
εκατοντάδες από κακομεταχειρισμένα σκυλιά, που υποφέρουν αλυσοδεμένα με
κοντά λουριά, ντουζίνες από πεθαμένα σκυλιά και κουτάβια στον δρόμο
πεταμένα από το παράθυρο ρου αυτοκινήτου ή αφήνονται εκεί να πεθάνουν,
να χτυπηθούν από κάποιο αυτοκίνητο ή να αλυσοδεθούν κάπου χωρίς φαγητό ή
νερό. Η θλιβερά λίστα είναι ατέλειωτη, και συνεχίζεται ... Αυτός είναι ο
Κρητικός παράδεισος , που δεν περιέγραψαν στον ταξιδιωτικό οδηγό. Η θέα
είναι τόσο άσχημη που δεν βλέπεις πια την ομορφιά του νησιού ή δεν
αντιλαμβάνεσαι την γεύση των φαγητών, που τόσο επαινείται. Το μόνο
πράγμα που σκέπτεσαι είναι τι θα μπορούσες να κάνεις να βοηθήσεις αυτά
τα κακόμοιρα ζώα και πότε να πάρεις την πρώτη πτήση και να επιστρέψεις
σπίτι.
Σοκαρίστhκα.
Και ο άντρας μου επίσης. Νομίζω ότι στη ζωή μου ποτέ δεν ήμουν τόσο
λυπημένη, συντετριμμένη και ποτέ δεν αισθάνθηκα τόσο ανήμπορη και
αβοήθητη σε ταξίδι διακοπών. Πιο σοκαριστικό ήταν ο τρόπος που οι
Έλληνες αντιδρούσαν όταν ρωτούσες για αυτήν την κατάσταση των ζώων: «
Αυτός είναι ο τρόπος εδώ», «Μην φωνάξεις την αστυνομία, δεν θα
βοηθήσουν», «Δεν υπάρχουν σκυλιά στην περιοχή του ξενοδοχείου, επειδή τα
έχουν δηλητηριάσει». Μου είπε επίσης κάποιος ντόπιος ότι όταν ένα σκυλί
αρρωσταίνει ή τραυματίζεται δεν βοηθείται ούτε το πάνε στον κτηνίατρο
αλλά το αφήνουν ελεύθερο . Δεν χρειάζεται να είναι πια αλυσοδεμένο με
μισό μέτρο λουρί σε μια βρώμικη αυλή αλλά το διώχνουν. Έτσι, αν δείτε
στην Κρήτη ένα σκυλί με κολάρο, περπατώντας μόνο του, αυτό δεν σημαίνει
ότι έχει ιδιοκτήτη, σημαίνει απλά ότι έχει εγκαταλειφθεί.
Είναι
ολοφάνερο ότι ο τρόπος μεταχείρισης των ζώων σε μια χώρα σου λέει πολλά
πράγματα για τον λαό, κυρίως για το επίπεδο παιδείας και πολιτισμού του.
Όταν κοιτάς σε όλα αυτά είναι πολύ δύσκολο να καταπιείς ότι έκανες
διακοπές σε μια Ευρω-χώρα. Η προσοχή και η ευθύνη της κοινωνίας , του
περιβάλλοντος και των ζώων θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, κυρίως όταν
ζεις από τον τουρισμό.
Τι σας
κοστίζει περισσότερο; Το να έχετε χιλιάδες ζώα, που υποφέρουν λόγω των
δικών σας ενεργειών και δείχνοντας την σκοτεινή πλευρά της χώρας στους
τουρίστες, οι οποίοι ποτέ δεν θα ξανάρθουν, για να δουν τον αναξιοπρεπή
τρόπο ζωής ή είναι καλλίτερα να λύσετε αυτό το πρόβλημα και
αποδεικνύοντας την υπευθυνότητά σας;
Πού βρίσκεται η καρδιά σας;
Που είναι η αγάπη και η συμπόνια για τους μικρότερους και τους πιο αδύναμους;
Δίνω όλο
μου τον σεβασμό στους ανθρώπους στην Κρήτη που δουλεύουν για τα
αδέσποτα. Αυτό που κάνετε είναι ανεκτίμητο και θέλει μεγάλο θάρρος,
δύναμη και κότσια. Σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξή σας στην μικρή
μας προσπάθεια να βοηθήσουμε έστω και λίγο....
Άννα
(Δικηγόρος, 30 χρονών και ιδιοκτήτρια δύο σκυλιών)
