Τουλάχιστον είχε την τύχει να φύγει αγαπημένος και φροντισμένος...
Μόλις στο τελευταίο φύλλο του meno @halandri,διαβάσαμε την ευχάριστη είδηση της «υιοθεσίας» του Roger,απο μαθητές του 2 Λυκείου Χαλανδρίου.Ο Roger ήταν ένας σκυλάκος που εμφανίσθηκε στη περιοχή μας τον Αύγουστο.Μήνας
διακοπών και...εγκατάλειψης δυστυχώς πολλών ζώων απο άσπλαχνους συμπολίτες μας,που μπροστά στην προσωπική τους
ευχαρίστηση δεν σκέπτονται τίποτα,όλα τα «εμπόδια»παρακάμπτονται,,δεν βαριέσαι τώρα,εμεις να περάσουμε καλά ,ας τον
να φύγει ,κάποια φιλοζωική θα τον μαζέψει,το πολύ πολύ οταν γυρίσουμε παίρνουμε άλλον.
Ετσι είναι τα πάντα αναλώσιμα,με ημερομήνια λήξης....
Και βέβαια τον μάζεψε η φιλοζωική του Χαλανδρίου. Βρήκε καταφύγιο στην φιλόξενη αυλή μέλους μας στη Λ.Ορέων.Είχε
πάντα διαθέσιμο νερό και τροφή και σπιτάκι αν ήθελε να κοιμηθεί μέσα,αλλά εκείνος προτιμούσε η το κήπο η το πεζοδρόμιο.
Ήρθε ο Σεπτέμβρης ,αρχίσαν τα σχολεία και ο Ρότζερ αποφάσισε να γίνει κι αυτός μαθητής.Οι καταλήψεις.ήταν η μεγαλύτερη ευτυχία γι αυτόν.Δεν ξεκολούσε απο τα παιδιά,έτρωγε τα μεζεδάκια του και κοιμόταν αγκαλιά μαζί τους.
Κι οταν ξαναρχίσαν τα μαθήματα,εκει κι αυτός στις τάξεις παρών!!!
Τότε ήταν που τα παιδιά αποφάσισαν να τον «υιοθετήσουν»Με τη παραίνεση και την οικονομική βοήθεια της φιλολόγου κυρίας
Καραβανίδου και της Αγνής απο το Pet Bubble,έγινε ο κτηνιατρικός έλεγχος και οι αιματολογικές εξετάσεις απο το γιατρό μας Απόστολο Κέστη και αφου όλαν ήταν καλά,σε δεύτερη φάση έγινε η στείρωση και ο εμβολιασμός απο το Σύλλογο Φίλων των Ζώων Χαλανδρίου.Ο Ρότζερ είχε γίνει πια η μασκώτ του σχολείου.
Δεν ήταν τυχερό όμως να κρατήσει για πολύ.
Μαζί με τις διακοπές των Χριστουγέννων που τελείωσαν τη Κυριακή το βράδυ 8 του Γενάρη,τέλειωσε και η μικρή ζωούλα του
αγαπημένου μας Ρότζερ.Ηταν στο πάρκο του Φ.Ο.Τ στη Τούφα .έπαιζε με τα παιδιά,οταν πετάχτηκε ξαφνικά στο δρόμο,ενα μηχανάκι πέρασε με μεγάλη ταχύτητα ,αυτό ήταν τελείωσε.....
Δεν θα πας αύριο στο σχολείο,με τους συμμαθητές σου αγαπημένε μας.Άδικα θα περιμένουν να δουν την αγαπημένη φατσούλα να εισβάλλει στις τάξεις με το κτύπημα του κουδουνιού.
Σίγουρα θα φέρουν μαζί τους μεζεδάκια να σε κεράσουν, για το καινούργιο χρόνο, έχουν 15 μέρες να σε δουν και σίγουρα
τους έχεις λείψει.Δεν ξέρουν ακόμη οτι δεν θα σε δουν ποτέ ξανά,να περπατάς με το χαρακτηριστικό σου βάδισμα κουτσαίνοντας λιγάκι το πίσω ποδαράκι απο παλιό τραύμα,και τη στριφτογυριστή ουρά σου να ανεμίζει περήφανα σαν σημαία.
Αντίο,γλυκέ μας Ρότζερ.Είχες πολλά αποθέματα αγάπης και φιλίας να μας δώσεις.Σίγουρα θα είχες περάσει άσχημα ,γιατί ήσουν αρκετά επιφυλακτικός με τους ανθρώπους ακόμη.Το τελευταίο καιρό είχες αρχίσει να αφήνεσαι και να εμπιστεύεσαι
σιγά σιγά.Ομως δεν πρόλαβες να ξεδιπλώσεις το μεγαλείο της ψυχούλας σου,που μόνο όποιος μπορούσε να δει μέσα απο το
φοβισμένο βλέμμα σου το ανακάλυπτε και που τ αθώα παιδικά μάτια ,πρώτα το ανακάλυψαν και γι αυτό τους δόθηκες ολόψυχα και χωρίς κανένα ενδοιασμό.
Αντίο Ροτζεράκο ,θα μας λείψεις σε όλους μικρούς και μεγάλους και στα φιλαράκια σου τη Ρίτα και τη Μπενού που αλητεύατε μαζί,στις γατούλες της αυλής τη Λέλα,τη Λόλα και τη Καλυψώ που τόσο καλή παρέα κάνατε ολοι μαζί,αλλά και στη Λάρα και το Μαξ που ήταν το καθημερινό σας παιχνιδάκι,να πουλάτε δήθεν τσαμπουκά ο ένας στον άλλον,ετσι για λίγο για να σπάει η μονοτονία....
Αντίο δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ,θα έχεις πάντα μια ξεχωριστή θέση μέσα στη καρδιά μας μαζί με τους άλλους αγαπημένους
μικρούς μας φίλους που έχουμε αποχαιρετίσει κατά καιρούς.Το Μπάμπη,το Μπρούνο,τη Κανέλλα, τη Λίζα ,τοΓαλανομάτη,τη
Τζίλντα,το Κοντό,το Γιούρι,την Αίθρα,την Μαλού,το Μπαχ,την Ήρα ... οχι δεν θέλω,δεν μπορώ να πονώ,δεν μπορώ να κλαίω άλλο για σας,θέλω να πιστεύω οτι είστε ευτυχισμένοι εκει που βρίσκεσθε,και όπως είπε ο Will Rogers :Αν δεν υπάρχουν
σκύλοι στο Παράδεισο (εγω προσθέτω και γάτες και γιατί οχι ολα τα ζωα),τότε οταν πεθάνω θέλω να πάω όπου πήγαν κι εκείνοι. Ελένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου